Μια μέρα μετά την εμφάνισή τους στην πρωτεύουσα οι Veils επισκέφθηκαν την βόρεια Ελλάδα, και συγκεκριμένα την πόλη της Καβάλας, στα πλαίσια των εγκαινίων ενός νέου εκθεσιακού κέντρου.
Εγώ προσωπικά, και κυρίως μετά τον εκπληκτικό φετινό τους δίσκο ''Sun Gangs'', δεν άφησα την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη, και με την προοπτική μιας συνένετευξης για τον UpnLoud, κατευθυνθήκαμε με τον Mr Brightside προς την Νέα Καρβάλη.
Η (αρνητική) έκπληξη που μας περίμενε όταν φθάσαμε στον χώρο ήτανε ότι η σκηνή είχε στηθεί σε υπαίθριο χώρο, και όχι σε εσωτερικό, όπως θα περιμέναμε. Γενικότερα όλη η φάση της τοποθεσίας/χωροταξίας ήτανε λίγο περίεργη. Ο κόσμος ήτανε ελάχιστος αρχικά και αυξήθηκε κάπως κατά τη διάρκεια της συναυλίας. Μετά το soundcheck που πραγματοποίησαν οι Veils τους ακολουθήσαμε στο καμαρίνι τους για την συνένετευξη. Τους γνωρίσαμε, φωτογραφηθήκαμε, όμως η συνέντευξη τελικά (μετά από κάποιες διαπραγμετεύσεις) έγινε σε εξωτερικό χώρο μετά το live τους. Γενικότερα, τόσο αρχικά, όσο και κατά τη διάρκεια της συνέντευξης ήτανε όλοι τους ευγενικοί, ευδιάθετοι και ορεξάτοι για κουβέντα. Ωραίος τυπάς ο Finn Andrews, και πολύ γοητευτική η νεαρή μπασίστρια Sophia Burn.
Το περίεργο ήτανε πως αντί να εμφανιστούν αρχικά τα support συγκροτήματα B-Sides και ΤΖΙΚΟ, εμφανίστηκαν πρώτοι, για περίπου 50 λεπτά, οι Veils. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι τελευταίοι να παίζουν μπροστά σε μηδαμινό κοινό.
Τώρα όσον αφορά το 50λεπτο live των Veils ήτανε ικανοποιητικότατο. Με εξαίρεση το εισαγωγικό κομμάτι ''Νοt Yet'' από τον δίσκο ''Nux Vomica'', όλα τα υπόλοιπα κομμάτια δεν αντιμετωπίζανε ηχητικά προβλήματα και ακουγότανε πεντακάθαρα. Αυτό φάνηκε στο δεύτερό τους τραγούδι, το εκπλητικό ''Letter'', που άρεσε πολύ στο κοινό. Ακολούθησαν τα ''Pan'', ''The house she lived in'', ''Jesus for the Jugular'' και ''Advice for young mothers to be''.
Κουφαία στιγμή του live για μένα ήτανε η εκτέλεση του αγαπημένου ''Sit down by the fire''. Έπειτα ακολούθησε το επικό ''Larkspur'', που λόγω του ατμοσφαιρικού του ύφους συνοδεύτηκε και από έντονα συναισθηματικά ξεσπάσματα του Finn Andrews.
Γενικότερα η σκηνική παρουσία του χαρισματικού frontman ήτανε έντονη, παθιασμένη, συναισθηματικά φορτισμένη με αρκετά φωνητικά ξεσπάσματα ή σπαραγμούς.
Τέλος, ακολούθησαν encore το ίσως γνωστότερό τους κομμάτι ''Lavinia'' και το ''The tide that left and never came back'' (και τα δύο από το πρώτο άλμπουμ ''The Runaway Found'') με την παρουσία μoνάχα του Finn Andrews.
Έτσι λοιπόν, αν και σε περιορισμένο χρόνο και υπό περίεργες συνθήκες, οι Veils κατάφεραν να δημιουργήσουν μια λυρική ατμόσφαιρα και να μεταφέρουν την συναισθηματική ένταση των τραγουδιών τους στο κοινό. Εγώ τους ευχαριστήθηκα, αν και θα ήθελα να τους δω σε μια πιο ολοκληρωμένη εμφάνιση στο μέλλον.
Αρνητικό θεώρησα το γεγονός ότι έπαιξαν μόνο τέσσερα τραγούδια από τον νέο τους δίσκο. Τέλος, παρά τα κάποια προβλήματα, πολύ καλή η προσπάθεια της οργάνωσης της συναυλίας από το Anorak Team, που ελπίζω να πάρει και στο μέλλον ανάλογες πρωτουβουλίες.
Μέσα στην ερχόμενη εβδομάδα θα αναρτηθεί η συνέντευξη στο site του UpnLoud, αρχικά σε γραπτή μορφή, και αργότερα και υπό την μορφή video.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου