Like a cold, static dance in Siberia Forest...Loud Sound Festival

Ένας συναυλιακά πλούσιος μήνας ξεκίνησε την Τετάρτη το βράδυ με το Loud Sound Festival στο Gaia Live. Βλέποντας τον χώρο το απόγευμα είχα τις αμφιβολίες μου για το πως θα χωρέσουν τουλάχιστον 200 άτομα μέσα εκεί. Τελικά όχι μόνο χώρεσαν, αλλά το σχετικά μικρό μέγεθος του χώρου αποτέλεσε σημαντικό παράγοντα για ένα "θερμό" event με την κατάλληλη ατμόσφαιρα να εμπλουτίζει την συνολικά θετική αίσθηση της νύχτας.

Η αρχή έγινε με τους Πατρινούς B-Sides που παρουσίασαν τον πρώτο τους δίσκο "Story Without End". Χωρίς να κερδίζουν δάφνες πρωτοτυπίας, ούτε να εντυπωσιάζουν, το alternative rock σχήμα έκανε αυτό ακριβώς που οφείλει να κάνει ένα support σχήμα. Nα ζεστάνει το κοινό και να τους εισάγει στο mood της μουσικής βραδιάς. Και τα δύο επιτεύχθηκαν με το κομμάτι "Forest" να ξεχωρίζει από τα τραγούδια που έπαιξαν.

Με αρκετή καθυστέρηση, πράγμα που λειτούργησε εν μέρη αρνητικά για την δομή και ομαλή λειτουργία του line-up, ανέβηκαν στην σκηνή οι Electric Litany. To ύφος της μπάντας από την Βρετανία σαφώς πιο "ψαγμένο", με κάθε λογής ηλεκτρονικά μπλιμπλίκια και πρόσθετα μουσικά όργανα να γεμίζουν το stage. O Aλέξανδρος Μιάρης και η παρέα του έβαλαν τον κόσμο αμέσως στο κλίμα της δουλειάς τους "How to be a Child & Win the War", με τις υπνωτικές μελωδίες και την στοιχειωμένη ατμόσφαιρα να βρίσκονται πάντα σε πρώτο πλάνο. Τα παραμορφωμένα φωνητικά και οι υπόγειες κιθάρες δημιούργησαν ένα ηχητικό τοπίο, το οποίο μαγεύει με έναν περίεργα γοητευτικό τρόπο το αυτί. Βέβαια, το γεγονός ότι αντικειμενικά οι Λονδρέζοι παίζουν υποτονική μουσική και πολλά τραγούδια τους έμοιαζαν μεταξύ τους λειτούργησε εις βάρος της καλής, συνολικής τους εικόνας. Εγώ πάντως θα τους έβαζα να εμφανιστούν μετά τους Motorama για να κλείσουν με τον δικό τους ξεχωριστό και άκρως ατμοσφαιρικό τρόπο το event. Όπως και να έχει, οι περισσότεροι τους απόλαυσαν και οι ίδιοι έδειξαν ότι είναι μια δεμένη, εκκεντρική και ταλαντούχα μπάντα που μετά την βραδιά κέρδισαν τις εντυπώσεις και περισσότερους θαυμαστές. Εγώ προσωπικά θεωρώ κορυφαίες τους στιγμές τα κομμάτια "Μinute" και "Τhe Roses Came", έχοντας την υπόγεια ένταση που δημιουργεί ανατριχίλα. Τέλος, και η εκτέλεση του single τους "Tear" δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο.

Έφτασε και η στιγμή των Motorama, που χωρίς επιπλέον καθυστέρηση ανέβηκαν το stage του Gaia. Bέβαια είχε πάει ήδη αργά για Τετάρτη, και αρκετοί αποχώρησαν από τον χώρο. Αυτοί που έμειναν όμως πέρασαν γαμάτα. Η αρχή έγινε με το "Northern Seaside", όπως ακριβώς και στο άλμπουμ τους, και οι Ρώσοι έδειξαν εξ'αρχής τις διαθέσεις τους. Μελαγχολικές κιθάρες, ένα πλούσιο 80s feeling και όμορφες, γλυκόπικρες μελωδίες στα πλαίσια της post-punk σχολής συνέθεσαν το ηχητικό υπόβαθρο των Motorama. Το έντονα κιθαριστικό "Ghost" έδωσε την συνέχεια, ενώ τα "Warm Eyelids", "Compass" και "Wind in her Hair" ήτανε το κερασάκι στην τούρτα. Ο κόσμος έδειξε να είναι εξοικειωμένος και με το νέο τους single "Οne Moment", αλλά απόλαυσε εξίσου και παλιότερά τους τραγούδια όπως τo "Lantern". To όλο σκηνικό απογειώθηκε μέσω του ομώνυμου κομματιού "Alps", αλλά και του επιβλητικού "There's No Hunters Here". Ταλαντευόμενοι μεταξύ του shoegaze στησίματος και μιας εξωστρεφής διάθεσης ανάγκασαν τους θαμώνες να χορεύουν ρυθμικά και να ξεζουμίζουν την κάθε νότα ξεχωριστά. Με φόντο δασικά τοπία και βουνίσιες τοποθεσίες κατάφεραν να συνδυάσουν αρμονικά ήχο και εικόνα. Το βασικότερο: O ήχος, η μελωδία, οι κιθάρες, τα βρετανοθρεμένα, στιβαρά φωνητικά και τα τύμπανα ήταν κατάλληλα δεμένα χωρίς να υστερούν σε σχέση με το άκουσμα του δίσκου. Η μουσική τους ήταν απλή, αλλά παράλληλα άκρως συναισθηματική, που αν αφεθείς σε παρασέρνει. Η DIY φιλοσοφία σε όλο της το μεγαλείο, φάνηκε από την διανομή της φυσικής μορφής των άλμπουμ "Alps" που τα πουλούσαν λες και τα εκτύπωσαν στο σπίτι τους , μέχρι και την χαμηλών τόνων συμπεριφορά τους εκτός και εντός της σκηνής. Λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι πρόκειται για την πρώτη τους "εκδρομή" εκτός συνόρων, θεωρώ το gig τους άκρως επιτυχημένο και χαίρομαι που έγιναν γνωστοί σε ένα ευρύτερο κοινό μέσα από τα blogs και ο κοσμός της Θεσσαλονίκης τους τίμησε δεόντος.