Τρόμου, Δανία/Γερμανία/Γαλλία/Σουηδία 2009 (Έκανε κινηματογραφική πρεμιέρα στις 1 Οκτωβρίου)
Υπόθεση: Ένα ζευγάρι χάνει το παιδί του την ώρα που κάνει σεξ. Για να αντιμετωπίσουν την απώλεια του μικρού τους παιδιού και να επουλώσουν τις πληγές τους, αποσύρονται σε μια καλύβα που βρίσκεται στην καρδιά ενός δάσους, την προσωπική τους Εδέμ...
Δεν θυμάμαι ξανά να έχω ακούσει τόσες πολλές αντικρουόμενες απόψεις για μια ταινία. Για άλλη μια φορά ο εκκεντρικός δημιουργός Lars von Trier καταφέρνει να διχάσει κοινό και κριτικούς. Άλλοι μιλάνε και γράφουν για ένα αριστούργημα, ενώ άλλοι το θεωρούν άστοχα προκλητικό, υπερφλύαρο και μισογυνικό. Εγώ μετά την παρακολούθηση του ''Antichrist'' τοποθετώ τον εαυτό μου στη μέση των παραπάνω απόψεων.
Καταρχήν να μιλήσω για τα πράγματα που μου άρεσαν. Οι αριστουργηματικές εικόνες και η γενικότερη φωτογραφία ήτανε ο βασικός κινητήριος μοχλός που κρατούσαν το ενδιαφέρον μου σε υψηλά επίπεδα κατά τη διάρκεια της ταινίας. Σκοτεινή, απόκοσμη και μυστήρια η ατμόσφαιρα που δημιούργησε ο Trier μέσω του μεγάλου του σκηνοθετικού ταλέντου. Μόνο και μόνο για τα παραπάνω άξιζε η ταινία, ιδίως ο πρόλογος και ο επίλογός της σε ασπρόμαυρο super slow motion είναι χάρμα οφθαλμών. Στα θετικά βέβαια συγκαταλέγω και την τρομακτική ερμηνεία της Charlotte Gainsbourg, που δίνει σε κάθε πλάνο το 100%, ουρλιάζει, σπαρταράει, χτυπάει σαν να μην υπάρχει αύριο...
Τώρα μιλώντας για τα αρνητικά στοιχεία που προσωπικά εκτίμησα είναι κατ'αρχήν ο ρόλος του Willem Dafoe. Ο γνωστός ηθoποιός δίνει την εντύπωση ένος ψυχρού και απόμακρου χαρακτήρα, λες και είναι επαγγελματίας ψυχαναλυτής που πληρώνεται με την ώρα και δεν έχασε με τραγικό τρόπο το παιδί του.
Επίσης άστοχη βρήκα την επιλογή της αλεπούς που μιλάει, και σε αρκετές περιπτώσεις η αλήθεια είναι πως με κούρασαν η ψυχαναλυτικοί διαλόγοι του ζευγαριού και η σχετικά αργή εξέλιξη της υπόθεσης.
Όσον αφορά τις βίαιες και ακραίες σεξουαλικές σκηνές, τις μισογυνικές τάσεις του δημουργού, και άλλες σκηνές αυτοτραυματισμού σίγουρα υπάρχουν μέσα στην ταινία. Αλλά νομίζω πως κάθε μεγάλος δημιουργός έχει το δικαίωμα να παρουσιάσει το έργο του, δηλαδή την αντίληψη που έχει για την κινηματογραφική τέχνη, όσο προκλητική, παρανοϊκή και ακραία να είναι. Στο χέρι μας είναι να την δούμε ή όχι.
Εγώ προσωπικά και γενικώς δεν μπορώ να πώ ότι σοκαριστικά με αυτά που είδα. Περισσότερο σοκαρίστικα στους ''Μάρτυρες'' και αηδίασα στο ''Taxidermia''. Βαθύτερα νοήματα δεν μπορούσα να αφομοιώσω. Αυτό που συμπέρανα είναι ότι ο Trier πραγματεύεται την φύση και την παρουσιάζει ως ρίζα του κακού. Έτσι οι πρωταγωνιστές του, επιστρέφοντας στην φύση, εφόσον βρίσκονται στο δάσος, έρχονται αντιμέτωποι με τους βαθύτερους φόβους τους, ξυπνάνε μέσα τους πρωτόγνωρα ένστικτα και ορμές. Με λίγα λόγια, ''η εκκλησία του Σατανά'', όπως αναφέρεται στην ταινία η φύση, τους απογυμνώνει εντελώς ψυχικά και σωματικά αποδεικνύοντας έτσι την αμαρτωλή φύση του ανθρώπινου είδους. Μια φύση που είναι καλά κρυμμένη στον δυτικό εκλεπτυσμένο πολιτισμό...
6,9/10
6 σχόλια:
Μήπως έτυχε να δεις το Los abrazos rotos του Αλμοδόβαρ?
oxi..skopevw na to dw..alla dn exw akousei k ta kalutera..to exeis dei esu? allo ti kaneis?? me ta germanika pws ta pas?
θα το δω σήμερα μάλλον, βασικά έχω ακούσει ότι στους φανατικούς του αλμοδόβαρ δεν θα αρέσει, γιατί δεν είναι στην κλασική γραμμή του, αλλά ότι είναι κάτι πρωτότυπο και φρέσκο για το στυλ του κι ενδιαφέρον. Mal sehen! Για τα γερμανικά αποφάσισα να τα δώσω την επόμενη χρονιά, γιατί το μάρτιο φεύγω εράσμους στο Koeln και νομίζω καλύτερο μάθημα από αυτό δεν υπάρχει. Εξάλλου μικρή είμαι ακόμη. Εσύ πώς πας?
Teleia!..zhlevw..opote kala kaneis pou thes na ta dwseis thn epom xronia..tha exeis k thn empeiria germanias! egw kala eimai..xrwstaw akomh 6 mathhmata mexri na teleiwsw k arxisa k proficiency..pragma pou m fainetai ligo duskolo auth th stigmh giati eixa arketa xronia na asxolithw..mal sehen opws les k esu...loipon to epomeno savvato an dn exeis kanonisei kati pare thn parea sou k ela sto kryfto sthn valaoritou..kanei opening party enas internetikos stathmos ston opoio summetexw k egw..tha xarw na se dw bye!
Για τον Αντίχριστο: Συμφωνούμε κατά βάση. Διαφωνώ σε κάποιες επιμέρους λεπτομέρειες.
Διαφωνώ σε ό,τι λες για το χαρακτήρα του Dafoe καθώς είναι ξεκάθαρο πως σκοπός του Trier είναι να τον δείξει ψυχρό και απόμακρο. Δηλαδή δεν μπορώ να το θεωρήσω θετικό ή αρνητικό της ταινίας, είναι πιο πολύ ένα δεδομένο της. Στο άλλο που κάπως διαφωνώ είναι στο ακράιο και προκλητικό. Οκ είναι δικαίωμα του καλλιτέχνη αλλά νομίζω ότι ο Trier εδώ το παράκανε και μάλιστα πολύ εξόφθαλμα απλά για να προκαλέσει.
Όσον αφορά τον Dafoe, να πω ότι δεν θεωρώ κακή την ερμηνεία του..και αν όπως και εσύ λες και πιστεύω ότι έχεις δίκαιο ο Trier ήθελε να τον παρουσιάσει έτσι ψυχρό και απόμακρο..τότε μάλλον κατά την γνώμη μου ήτανε πολύ υπερβολικός σε αυτήν του την προσπάθεια..για αυτό και θεώρησα αυτό το γεγονός ή δεδομένο αρνητικό της ταινίας.
Δημοσίευση σχολίου