Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

U2 - Live in Athens - Σχόλια και Εντυπώσεις Χωρίς Κομπλεξισμούς...



Ποτέ δεν υπήρξα μεγάλος οπαδός τους, τους άκουσα στο παρελθόν, αλλά δεν εντρύφησα στη μουσική τους. Και ναι, πιστεύω ότι θα έπρεπε εδώ και κάποια χρόνια να σταματήσουν να βγάζουν ''νέους'' δίσκους. Άλλωστε, οι εξωμουσικές δραστηριότητες του Bono και τα κηρύγματά του με κουράζουν και εκνευρίζουν σε αφάνταστο σημείο...
Αλλά ποτέ δεν θα έχανα μια τέτοια συναυλία τη στιγμή που είχα την δυνατότητα να την παρακολουθήσω. Πρώτον, γιατί δεν είμαι κομπλεξικός (όπως πάρα πολλά άτομα, και άτομα που ακούμε την ίδια μουσική) και γνωρίζω και παραδέχομαι ότι ότι ακούω αυτή τη στιγμή, λίγο ή πολύ έχει επηρεαστεί από τους U2. Kακά τα ψέματα, είναι μια μεγάλη μπάντα με πολλές πετυχημένες μουσικές δεκαετίες στις πλάτες τους...Δεύτερον, το συναυλιακό γεγόνος αυτό καθ'αυτό είναι από τα μεγαλύτερα που έχουν γίνει στην Ελλάδα. Γύρω στα 80000 άτομα παρακολουθήσαμε τον Bono και την παρέα του να τραγουδά παλιά και αγαπημένα κομμάτια πολλών ανθρώπων διαφορετικών ηλικιών! Και ναι, ομολογώ πως ένας βασικός λόγος που ταξίδεψα μέχρι την Αθήνα ήτανε και το τεράστιο stage. Για την ακρίβεια κάτι περισσότερο από τεράστιο, εφόσον φαινότανε και εκτός γηπέδου! Θα το χαρακτήριζα σαν ένα UFO που προσγειώθηκε στην μέση του ΟΑΚΑ! Αυτό, η γενικότερη live arena-stadium ατμόσφαιρα όπου οι U2 θεωρούνται μετρ στο είδος, και οι μουσικές συντέλεσαν στο να δημιουργηθεί ένα οπτικοακουστικό υπερθέαμα που δύσκολα θα ξαναδεί κάποιος άμεσα στην χώρα μας.

Και μετά από αυτόν τον τεράστιο πρόλογο θέλω να αναφερθώ στην μουσική. Δεν θα ασχοληθώ με το support group των Snow Patrol (α ρε Interpol...), γιατί απλά όσο και να τους άκουγα πριν 4-5 χρόνια ήτανε μετριότατοι εώς κακοί. Κακός ήχος, φωνητικά που δεν πατούσανε στο ίδιο επίπεδο με τις κιθάρες και γενικότερα μετριότατες εκτελέσεις των κομματιών. Ευτυχώς που κυρίως έπαιξαν μόνο τα παλιά τους, γιατί αυτά μόνο γνωρίζω και ήτανε ιδιαίτερα επικοινωνιακοί.
Και περνάω στους U2. Για τους παραπάνω προαναφερθέντες λόγους δεν με συγκίνησαν, ούτε με ξεσήκωσαν ιδιαίτερα. Αλλά γαμώτο ήτανε καλοί, πολύ καλοί και έτσι πραγματικά τους απόλαυσα σε πολύ μεγάλο βαθμό. Ήχος τέλειος και άρτιοι σε όλα τα επίπεδα. Σχετικά βέβαια με τον ήχο έχω ακούσει και διαβάσει πολλά παράπονα. Εγώ προσωπικά στεκόμουν στο pitch, ακριβώς στο κέντρο του γηπέδου και θεωρώ πως εκεί είχαμε την τέλεια ακουστική. Επιπλέον, όμορφες εκτέλεσεις και επιτυχημένα remixes (με ελάχιστες κακές εκτελέσεις π.χ στο ''Hold me, Thrill me, Kiss me'') γέμισαν το πρόγραμμα με το πελώριο video wall να δίνει ρεσιτάλ παρουσίασης. Το συγκρότημα έπαιξε πάνω από 2 ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΩΡΕΣ! Μπράβο, δεν θυμάμαι να είχα ξαναδεί μεγαλύτερο live. H φωνή του Bono, και το παίξιμο των υπολοίπων σε πλήρης αρμονία, και ακουστική σαν τα cd τους. Κορυφαία στιγμή κατ'εμέ το ''Where Τhe Streets Have No Name'', αλλά και τα ''Pride'', ''Miss Sarajevo'', ''ΟΝΕ'' και ''Sunday Bloody Sunday''. Κρίμα που δεν ακούσαμε τα ''New Years Day'' και ''All I Want Is You''..
Σαφώς υπήρχανε και οι στιγμές κοινωνικού και οικονομικού κηρύγματος, αλλά ευτυχώς ήτανε ελάχιστες, όχι ιδιαίτερα ακραίες (με εξαίρεση τον Μέγα Αλέξανδρο, έλεος...), και ταίριαζαν αρκετά με τα εκάστοτε κομμάτια. Τέλος, εντύπωση με προκάλεσε το κυριολεκτικά ανύπαρκτο control στις εισόδους!
Σίγουρα θα είναι μια συναυλία που θα παραμείνει στην μνήμη και στο ''σημειωματάριό'' μου...

1 σχόλια:

Comfis είπε...

Δεν τους είδα και ζήλεψα την τελευταία στιγμή! Αλλά τουλάχιστον τους είδα στο Παρίσι πέρσι, για την ίδια περιοδεία και υποψιάζομαι ότι ήταν πάνω κάτω κάτι αντίστοιχο και φυσικά η ίδια παραγωγή.

Όσο περνάει ο καιρός και ο Μπόνο, εξωσυναυλιακά μου τη δίνει, αλλά στη σκηνή έχει άστρο, όπως και να το κάνουμε. Τα κυρήγματα γενικώς με κουράζουν και δεν θα με ενοχλούσαν μόνο αν δεν θυμιζαν κύρηγμα, αλλά ο μπονάκος είναι πρίτσερ, όπως και να το κάνουμε.

Πάνω κάτω στην δική μ συναυλία αποκόμισα μια από τα ίδια με αυτό που περιγράφεις! Οοοπ και τώρα μου ήρθε μια ιδέα που θα σου πω στο φέιςμπουκ σου.

Δημοσίευση σχολίου