Με νέα τραγουδίστρια και χωρίς ιδιαίτερα φωνητικά και κιθαριστικά ξεσπάσματα, όπως τα είχαμε συνηθίσει στο Angel B, οι Film υιοθετούν έναν απόλυτα ατμοσφαιρικό ήχο. Τα απαλά φωνητικά, οι αιθέριες μελωδίες και το γενικότερα μελαγχολικό ύφος που αποπνέουν και τα 11 κομμάτια συνθέτουν έναν πανέμορφο δίσκο με κινηματογραφική αισθητική. Για μένα, η καλύτερη εγχώρια δισκογραφική δουλειά για φέτος.
The Horrors - Primary Colours
Με λίγη υπομονή και 2-3 ακροάσεις τελικά με συνεπήραν. Παρουσιάζονται πιο ώριμοι από το ντεμπούτο τους το 2007. Με τον Geoff Barrows των Portishead να βάζει το χεράκι του στην παραγωγή το ηχητικό αποτέλεσμα τους δικαιώνει και αναβαθμίζει. Το σύγχρονο shoegaze στα καλύτερά του. Με εμφανής επιρροές από τους Joy Division, μας προσφέρουν έναν στοιχειωμένο ήχο, με θεοσκότεινα κιθαριστικά riffs και βαθιές μπασογραμμές να χαρακτηρίζουν κάθε ένα από τα κομμάτια αυτού του απίθανου δίσκου.
Franz Ferdinand - Tonight
Σίγουρα διαφέρει από τους προγενέστερους δίσκους του Alex Kapranos και της παρέας του. Σε πολλούς δεν άρεσε η μουσική τους στροφή. Αυτή τη φορά οι Βρετανοί συνδυάζουν τον rock ήχο τους με αρκετά ηλεκτρονικά dance στοιχεία, πράγμα που έμενα δεν με χάλασε καθόλου. Ένα άλμπουμ δυναμικό και πιασάρικο, χορευτικό rock θα το χαρακτήριζα, που αποτελεί για φέτος το καταλληλότερο soundtrack πριν την βραδινή έξοδο.
Yeah Yeah Yeah's - It's Blitz!
Η μπάντα από τη Νέα Υόρκη εν έτη 2009, άφησε στην άκρη τις οργισμένες κιθάρες και ακολούθησε διαφορετικό μουσικό μονοπάτι. Με μια διάχυτη disco διάθεση και την φωνή της Karen O στα καλύτερά της, απλά μας φτιάχνουν την διάθεση. Ανεβαστικά τραγούδια, όμορφα ενορχηστρωμένα, με μεράκι και χαρά φτιαγμένα, απλά δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητα. Τέλος, το εξώφυλλο κερδίζει κατ'εμέ τον τίτλο του καλύτερου cover της χρονιάς!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου