Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

my weekly review

  • My Wet Calvin. Δηλαδή ο Λεωνίδας και ο Άρης, δύο κιθάρες και ένα drum machine. Με μια προσεγμένη παραγωγή και μέσω της Archangel Music κυκλοφορούν το "All Great Events". Από τους indie pop δίσκους που αρέσουν και ακούγονται άνετα κάθε στιγμή. Με μπόλικα shoegaze και ηλεκτρονικά στοιχεία βγάζουν μια πηγαία μελαγχολία. Μάλλον δεν θα είχανε την ίδια απήχηση αν δεν ήτανε εγχώρια παραγωγή, αλλά για άλμπουμ "made in Greece" είναι too good to be greek, όπως πολύ σωστά αναφέρει και ο YourMusicRide.
  • Πολύ ευχάριστα τα νέα για τον αριστουργηματικό "Kυνόδοντα"(post εδώ). Η ταινία του Γιώργου Λάνθιμου θα είναι ο ελληνικός εκπρόσωπος για το βραβείο "Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας" στα ερχόμενα Oscar. H τελική πεντάδα των ξενόγλωσσων ταινίων που θα είναι εν τέλη υποψήφιες για το παραπάνω βραβείο θα ανακοινωθούν μέχρι τις αρχές Φεβρουαρίου. Έτσι λοιπόν για τον "Κυνόδοντα", με αρκετές φεστιβαλικές διακρίσεις τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό, φαίνεται να ανοίγει ο δρόμος για τα Oscar.
  • Mην δείτε το αμερικάνικο remake "The Experiment" (2010) του Paul Scheuring με τoυς Αdrien Brody και Forest Whitaker. Toυλάχιστον μην το δείτε πριν παρακολουθήσετε το γερμανικό πρωτότυπο του 2001, που αποτελεί ταινία-σταθμός για τον Γερμανικό Κινηματογράφο. Οι διαφορές τόσο σε σενάριο, όσο και σε σκηνοθεσία, μοντάζ, ερμηνείες και ρεαλισμό είναι πολύ μεγάλες. Θα καταλάβετε τι εννοώ αν δείτε και τις δυο. Ο κύριος Scheuring μπορεί να έχει την ανάλογη εμπειρία από την σειρά "Prison Break", αλλά αυτό δεν δείχνει να τον βοηθάει εδώ ιδιαίτερα.
  • Amanda Peet. Είχα αρκετό καιρό να την απολαύσω στην οθόνη. Όχι τόσο ερμηνευτικά, αλλά περισσότερο εμφανισιακά. Το πανέμορφο πρόσωπό της και το γενικότερο παρουσιαστικό της συνεχίζουν να με μαγεύουν. Και έτσι μια μέτρια νεοϋορκέζικη dramedy, σαν το "Please Give", που ασχολείται με την τρίτη ηλικία, τις διαπροσωπικές σχέσεις και τα έξυπνα business ξαφνικά αποκτά περισσότερο ενδιαφέρον...
  • Διαφορετικό θα είναι το επόμενο άλμπουμ για τους MGMT σε σχέση με το "Congratulations". Και αυτό επειδή η δισκογραφική τους δεν θα τους παραχωρήσει αυτή τη φορά τόσες δημιουργικές ελευθερίες. Και εγώ λέω ευτυχώς...Και εδώ που τα λέμε θυμάται κανείς το "Congratulations" ή συνεχίζει να ακούει το "Flash Delirium"? Mπλιάχ...
  • "You Don't Know Jack". Eξαιρετικά ενδιαφέρουσα τηλεταινία, που προβλήθηκε στις Η.Π.Α. και εδώ στερείται αναγνώρισης. Πρόκειται για την βιογραφία του Doctor Death, κατά κόσμον Jack Kevorkian, o οποίος πυροδότησε την διαμάχη περί ευθανασίας στις ΗΠΑ, ενάντια στο θρησκευτικό, συντηρητικό και υπάρχον νομικό καθεστώς. Στον ρόλο του αμφιλεγόμενου γιατρού ο εξαιρετικός Al Pacino, που ενσαρκώνει πλήρως και μαεστρικά μια τέτοια πολύπλοκη προσωπικότητα σαν του Jack Kevorkian. Μια βιογραφία που παρόλο το μεγάλο της μήκος, παρακολουθείται με αμείωτο το ενδιαφέρον και έχει μια έντονη κοινωνικοηθική διάσταση. Αν δεν σας κουράζουν οι δικαστικές διαμάχες και η αναλυτική παρουσίαση των ηθικών διλημμάτων να την παρακολουθήσετε οπωσδήποτε.

    2 σχόλια:

    yourmusicride είπε...

    το είδα σήμερα το please give, όντως πολύ μέτρια ταινία αλλά η Amanda Peet πολύ φίνο γκομενάκι :P
    ρε οι my wet calvin νομίζω είναι ότι καλύτερο έχει να αναδείξει η ελληνική indie σκηνή (say what?) αυτή τη στιγμή!

    The Escapist είπε...

    Έτσι νομίζω και εγώ..ότι καλύτερο "ελληνικό" έχω ακούσει φέτος παράλληλα με το Monikaki και το "Εxit" που όσο χειμωνιάζει τόσο περισσότερο το απολαμβάνω...Και η Αmanda Peet ακριβώς έτσι όπως το λες: Φίνο Γκομενάκι(στα 40παρά της παρακαλώ), μέτρια ηθοποιός...

    Δημοσίευση σχολίου