Jane Eyre

Drama/Romance, UK/USA 2011
Release Date: - , Cary Fukunaga

Υπόθεση: H ορφανή Jane Eyre (Mia Wasikowska), μετά από μια ζοφερή παιδική ηλικία στο σπίτι της θείας της και αργότερα σε ένα οικοτροφείο, πιάνει την πρώτη της δουλειά ως γκουβερνάντα στο αρχοντικό του Thornfield. Εκεί αναπτύσει μια περίεργη σχέση με το αφεντικό της, τον κύριο Rochester (Michael Fassbender) που αργότερα εξελίσσεται σε σχέση ερωτική. Μόνο που το αφεντικό της κρύβει σκοτεινά μυστικά που αλλάζουν απρόσμενα τα δεδομένα στην ζωή τους...

Αισθηματική ταινία εποχής. Δύσκολο για μένα είδος και σίγουρα όχι το αγαπημένο μου. Στο "Jane Eyre", που στηρίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της Charlotte Bronte που εκδόθηκε το 1847, αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι μεταφέρθηκε μέχρι στιγμής 23(!) φορές στην μεγάλη οθόνη και μαλίστα υπάρχει και μια ελληνική έκδοση του 1968. Oπότε το πρώτο συμπέρασμα που βγάζω είναι ότι το βιβλίο θα πρέπει να έχει κάποια αξία αν αναλογιστεί κανείς την εμμονή των σκηνοθετών και παραγωγών για την οπτικοποίησή του, και ότι δεύτερον, προφανώς δεν υπάρχει κάποια κινηματογραφική έκδοση που να υπερτερεί έναντι των άλλων.
Το πρωταγωνιστικό δίδυμο απαρτίζεται από τους Μia Wasikowska και Michael Fassbender. Η πρώτη μέχρι στιγμής δεν με ενθουσίασε πουθενά, όπου και να έπαιξε ("Αlice in Wonderland", "The Kids Are All Right"), όντας μουδιασμένη και άχρωμη. Toν Michael Fassbender τον έχω σε μια εκτίμηση από την συμμετοχή του στους "Inglourious Basterds". Tη στιγμή που η ταινία και το γλυκόπικρο ρομάντζο της βασίζεται σε αυτούς τους χαρακτήρες, αυτόματα προϋποθέτει μια αποτελεσματική συνύπαρξη των δύο επί της οθόνης. Η χημεία πιστεύω πως είναι έκδηλη, και ίσως το συνολικό προφίλ των δύο πρωταγωνιστών να βοηθάει σε αυτό. H Wasikowska τα πάει εδώ καλά, αν και άχρωμη και λυπημένη, όντας χτυπημένη από την μοιρά από παιδική ηλικία, της ταιριάζει γάντι ο ρόλος της Jane Eyre. Ο Fassbender αναλαμβάνει τον πιο δυναμικό ρόλο, που χαρακτηρίζεται από μια στιβαρή παρουσία και πολλές δόσεις κυκλοθυμικότητας.
Πέρα από την παρουσία του διδύμου την στιγμή που πρόκειται για ταινία εποχής βασικό συστατικό επιτυχίας της σίγουρα είναι η μεταφορά της εποχής. Σε αυτό το σημείο ο νέος σκηνοθέτης Cary Fukunaga ("Sin Nombre") έκανε τρομερή δουλειά. Η ατμόσφαιρα καθ'όλη την διάρκεια της είναι υποβλητική και σκοτεινή, με τις λεπτομέρειες της εποχής στις ενδυμασίες και στην εσωτερική και εξωτερική αρχιτεκτονική των σπιτιών να είναι εκπληκτική. Το απομονωμένο, ζοφερό περιβάλλον της ταινίας δένει με την προσωπικότητα και τα βιώματα των χαρακτήρων του δράματος. Η αφήγηση με την χρήση των flashbacks αποδεικνύεται ο κατάλληλος τρόπος εξιστόρησης του ρομάντζου, και ο θεατής, είτε λάτρης του είδους, είτε αδιάφορος θεατής, θα χαθεί τελικά και θα βιώσει στο έπακρο το γοτθικό περιβάλλον του Thornfield και παράλληλα θα γνωρίσει μια ιδιαίτερη ερωτική ιστορία.