Άπνοια (Αpnia/Apnea), Greece 2010, Άρης Μπαφαλούκας
Το "Άπνοια" είναι μία από τις πιο πολυσυζητημένες ελληνικές ταινίες του φετινού φεστιβάλ. Παντού διαβάζω και ακούω διθυραμβικά σχόλια, άλλα όσους ρωτώ σε προσωπικό επίπεδο πως τους φάνηκε το δραματικό θρίλερ του Μπαφαλούκα, δεν δείχνουν ενθουσιασμένοι. Το ίδιο και εγώ μετά την χθεσινή προβολή. Να εξηγήσω: Ενώ θεωρώ την σκηνοθεσία και την κινηματογράφιση εκπληκτική, με τα μουντά πλάνα,τις μινιμαλιστικές σκηνές και το έντονα ποιητικό ύφος να κυριαρχούν, το σενάριο της ταινίας δεν μου φάνηκε να μπορεί να υποστηρίξει όλα τα παραπάνω. Προσπαθεί να φανεί "too much", και στην ουσία δεν νομίζω να είναι κάτι περισσότερο από μια απλοϊκή ρομαντική ιστορία μεταξύ δύο αταίριαστων προσώπων. Επιπλέον, δεν βοήθησε και η παρουσία του πρωταγωνιστή ιδιαίτερα, που στις περισσότερες στιγμές απλά είναι άχρωμος και ανέκφραστος.
Η ταινία μας παρουσιάζει την σχέση μεταξύ ενός πρωταθλητή κολύμβησης, του Δημήτρη, και της Έλσας, ενεργό μέλος της greenpeace. Και οι δύο μοιράζονται ως κοινό τους στοιχείο, το νερό, όμως το βλέπουν από διαφορετική οπτική γωνία. Αυτός έχει μπει στον φαύλο κύκλο του άγχους για διακρίσεις και χρήματα, αυτή πάλι διατηρεί ένα καθαρά οικολογικό προφίλ. Η σύγκρουση προδιαγεγραμμένη, η κάθαρση στα βαθιά νερά σε κατάσταση άπνοιας.
2 σχόλια:
Νομίζω πως αυτή ήταν η πιο άνιση ταινία του φεστιβάλ. Όχι η πιο κακή, η πιο άνιση. Ενώ είχε μερικά καλά χαρακτηριστικά σε στιγμές όπως τα υποβρύχια πλάνα και το ποιητικό ύφος, παράλληλα τα καταστρέφει όλα με το σχεδόν ανύπαρκτο σενάριο και τις εφηβικές ατάκες. Έχω την εντύπωση πως ότι με διαλόγους τύπου «μ’ αγαπας σ’ αγαπώ, πόσο μ’ αγαπάς, πολύ» δεν φτιάχνεις ταινία. Και ακόμα απορώ με το βραβείο.
καλημέρα..
συμφωνώ μαζί σου, και το χαρακτηρισες με την καταλληλότερη λέξη "άνιση" που εμένα με διέφυγε..κ εγώ απορώ με το βραβείο, αλλά το hype φάνηκε να λειτουργεί υπέρ της...
Δημοσίευση σχολίου