Show Bitch, Greece 2010, Νίκος Ζερβός
Το "Show Bitch" του Nίκου Ζερβού αποτελεί ένα καυστικό, κάφρικο και παράλληλα ακραίο σχόλιο για την λειτουργία του σύγχρονου starsystem. Με πρωταγωνιστές τον Ρένο Χαραλαμπίδη ως ψυχρό μάνατζερ, τον Γκουσγκούνη ως μπασίστα (!) μιας μπάντας και τους Πασχάλη και Πανταζή που υποδύονται τους εαυτούς τους, νομίζω πως δίνω μια ολοκληρωμένη εικόνα για το ύφος και την "ποιότητα" της ταινίας που θυμίζει ελληνικό b-movie της δεκαετίας του 80'. Σίγουρα δεν θα την έβλεπα ξανά και η αλήθεια είναι πως και το κοινό όπως και εγώ δεν φάνηκε να το διασκέδασε ιδιαίτερα. Το black "χιούμορ" που επαναλαμβάνεται με έναν κουραστικό τρόπο και το τέρμα σατιρικό και αυτοσαρκαστικό ύφος του Zερβού είναι σίγουρο πως θα συζητηθούν. Όπως και να έχει, πιστεύω πως καλά τα λέει η ταινία για τους δήθεν "δημοσιογράφους", τις αποκλειστικές συνεντεύξεις και τα δελτία τύπου Star Channel, που μόνο δελτία ειδήσεων δεν είναι...
Αhlaam (Όνειρα, Dreams), Iraq/UK/Netherlands 2005, Μοhamed Al-Daradji
Για άλλη ταινία πήγαινα και τελικά άλλη είδα. Για κάποιον άγνωστο σε εμένα λόγο η ταινία "Το πέταγμα του κύκνου" δεν προβλήθηκε στο φεστιβάλ παρόλο που συμπεριλαμβάνεται κανονικά στο πρόγραμμα. Έτσι αναγκάστηκα και παρακολούθησα την ιρακινή ταινία "Ahlaam" και δεν το μετάνιωσα. Αν και δεν είμαι φαν των ταινιών που σχετίζονται με τον πόλεμο, πόσο μάλλον του Ιρακινού κινηματογράφου, την βρήκα αρκετά ενδιαφέρουσα και με μια ιδιαίτερα ευαίσθητη και ανθρωπιστική ματιά παρουσιάζονται τρεις ιστορίες τριών νεαρών Ιρακινών που πέφτουν θύματα του πολέμου στην Βαγδάτη το 2003.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου