BEAUTIFUL BOY (USA 2010, Shawn Ku)
Όπως και το συγκλονιστικό "We Need to Talk about Kevin", έτσι και το "Beautiful Boy" διαχειρίζεται ένα πολύ ευαίσθητο οικογενεικό ειδικότερα, αλλά και κοινωνικό γενικότερα πρόβλημα. H ανάλυση το πως ένας έφηβος μπορεί να φτάσει στο σημείο να προκαλέσει ένα μακελειό και μετά να αυτοκτονήσει βρίσκεται στο επίκεντρο της προσπάθειας των δημιουργών. Βέβαια εδώ ο νεαρός δράστης αφήνεται χαρακτηριστικά στο περιθώριο, και στο προσκήνιο στέκονται οι δύο γονείς του. Μέσω των δικών τους συναισθημάτων, παθών, εμπειριών και συγκρούσεων, μιας έντονης, γονικής οπτικής γωνίας, η ταινία καταφέρνει να μας βάλει στο μεδούλι του προβλήματος. Βέβαια το όλο θέμα, η εμβάθυνση και η οπτικοποίησή του δεν αγγίζει ανώτερες συναισθηματικές χορδές , αλλά με σοβαρές, αξιόλογες ερμηνείες από το πρωταγωνιστικό ζευγάρι, σεβασμό σε ένα αντικειμενικά "άβολο" στόρι, το δράμα δίνει το στίγμα του, έχοντας παράλληλα σε μερικές στιγμές μια κάπως παρατραβηγμένη τάση προς το μελό...
STAKE LAND (USA 2010, Jim Mickle)
Λατρεύω τις καλές ζομπο-βαμπιροταινίες. Και μέσα από ένα τσούρμο κακών ταινιών, από ένα κορεσμένο θεματικό πυρήνα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Και αυτή εδώ, κυρίως για τους λάτρεις, αλλά και γιατί όχι για τους υπόλοιπους, αποτελεί μια εξαίρεση. Το "Stake Land", με ένα μικρό budget και ελάχιστη δημοσιότητα, κατάφερε να ξεχωρίσει σε αρκετά φεστιβάλ. Ένα μετα-αποκαλυπτικό road movie σε μια ολικά καταστραμμένη Αμερική προκαλεί απο μόνο του ως κεντρικό στοιχείο ενδιαφέρον. Αν ταυτόχρονα η ατμόσφαιρα που χτίζεται είναι χαρακτηριστικά καλή, σκοτεινή, ηλεκτρισμένη, υπόγεια, απελπιστικά απαισιόδοξη το αποτέλεσμα όχι μόνο βλέπεται, αλλά και απολαμβάνεται. Φυσικά και υπάρχουν οι σεναριακές διευκολύνσεις, φυσικά και το όλο θέμα παίρνει και μια μάλλον άστοχη θρησκευτική προέκταση, αλλά αυτό που βλέπει κανείς στην οθόνη να ξετυλίγεται αρέσει, έχει δυνατές, φρικιαστικές στιγμές, στοιχειωμένη αύρα και μπόλικο σασπένς.
Όπως και το συγκλονιστικό "We Need to Talk about Kevin", έτσι και το "Beautiful Boy" διαχειρίζεται ένα πολύ ευαίσθητο οικογενεικό ειδικότερα, αλλά και κοινωνικό γενικότερα πρόβλημα. H ανάλυση το πως ένας έφηβος μπορεί να φτάσει στο σημείο να προκαλέσει ένα μακελειό και μετά να αυτοκτονήσει βρίσκεται στο επίκεντρο της προσπάθειας των δημιουργών. Βέβαια εδώ ο νεαρός δράστης αφήνεται χαρακτηριστικά στο περιθώριο, και στο προσκήνιο στέκονται οι δύο γονείς του. Μέσω των δικών τους συναισθημάτων, παθών, εμπειριών και συγκρούσεων, μιας έντονης, γονικής οπτικής γωνίας, η ταινία καταφέρνει να μας βάλει στο μεδούλι του προβλήματος. Βέβαια το όλο θέμα, η εμβάθυνση και η οπτικοποίησή του δεν αγγίζει ανώτερες συναισθηματικές χορδές , αλλά με σοβαρές, αξιόλογες ερμηνείες από το πρωταγωνιστικό ζευγάρι, σεβασμό σε ένα αντικειμενικά "άβολο" στόρι, το δράμα δίνει το στίγμα του, έχοντας παράλληλα σε μερικές στιγμές μια κάπως παρατραβηγμένη τάση προς το μελό...
STAKE LAND (USA 2010, Jim Mickle)
Λατρεύω τις καλές ζομπο-βαμπιροταινίες. Και μέσα από ένα τσούρμο κακών ταινιών, από ένα κορεσμένο θεματικό πυρήνα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Και αυτή εδώ, κυρίως για τους λάτρεις, αλλά και γιατί όχι για τους υπόλοιπους, αποτελεί μια εξαίρεση. Το "Stake Land", με ένα μικρό budget και ελάχιστη δημοσιότητα, κατάφερε να ξεχωρίσει σε αρκετά φεστιβάλ. Ένα μετα-αποκαλυπτικό road movie σε μια ολικά καταστραμμένη Αμερική προκαλεί απο μόνο του ως κεντρικό στοιχείο ενδιαφέρον. Αν ταυτόχρονα η ατμόσφαιρα που χτίζεται είναι χαρακτηριστικά καλή, σκοτεινή, ηλεκτρισμένη, υπόγεια, απελπιστικά απαισιόδοξη το αποτέλεσμα όχι μόνο βλέπεται, αλλά και απολαμβάνεται. Φυσικά και υπάρχουν οι σεναριακές διευκολύνσεις, φυσικά και το όλο θέμα παίρνει και μια μάλλον άστοχη θρησκευτική προέκταση, αλλά αυτό που βλέπει κανείς στην οθόνη να ξετυλίγεται αρέσει, έχει δυνατές, φρικιαστικές στιγμές, στοιχειωμένη αύρα και μπόλικο σασπένς.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου