my weekly review

 

•  "Red". Mετά τα "Losers", "The A-Team" και "The Expendables" έφτασε η ώρα του "Red". Η υπόθεση κλασική, και λογικό έτσι να μην περιμέναμε καμία σεναριακή πρωτοτυπία. Άλλη μια ταινία που υπόσχεται αρκετή δράση, μπόλικες δόσεις υπερβολής και κάποιες όμορφες κωμικές στιγμές που συνδυάζονται με συνεχόμενα πιστολίδια και απανωτές εκρήξεις. Το πιο ενδιαφέρον σημείο της ταινίας είναι η ευχάριστη συνύπαρξη των Bruce Willis, Morgan Freeman, John Malkovich και Ηelen Mirren (!). Το ότι μου αρέσει ο Morgan Freeman είναι γνωστό, παρόλο που πλέον έχω βαρεθεί να τον βλέπω να συμμετέχει σε κάθε ταινία. Oι Μalkovich και Willis είναι απλά τυπάρες που γουστάρω να τους παρακολουθώ σε οποιαδήποτε στιγμή και φάση.

• Sufjan Stevens - "The Age of Adz". Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί επικρατεί τόσο ενθουσιασμός στην μπλογκόσφαιρα για αυτό το άλμπουμ. Ας μου εξηγήσει κάποιος. Αξιοσημείωτο βέβαια είναι ότι το τελευταίο του track διαρκεί 25 ολόκληρα λεπτά...

• Η νέα μπάντα του Liam Gallagher είναι πλέον γεγονός. Το όνομά της, Beady Eye, είναι εδώ και μήνες γνωστό. Επιτέλους ακούσαμε αυτήν την εβδομάδα και το πρώτο δείγμα της νέας δουλειάς του ex-frontman των Oasis. Πιασιάρικο rock'n'roll κομματάκι το οποίο θα μπορούσαν να είχανε γράψει και οι Oasis του Noel πριν τον χωρισμό τους. Τίποτα το φρέσκο δηλαδή, όχι πως περίμενα κάτι εμπνευσμένο και νεοτεριστικό από τον Liam...Kατεβάστε το single "Βring the Light" από εδώ και τα συμπεράσματα δικά σας.

• "Εat, Pray, Love". Η τέρμα γυναικεία (αηδιαστική) όψη του life-time crisis. H Julia Roberts εδώ υποδύεται μια κομπλεξική, εγωιστική και αλλοπρόσαλλη γυναίκα. Χωρίς να ξέρει το τι θέλει και το τι της λείπει από την πλουσιοπάροχη ζωή της γυρνάει τον μισό πλανήτη, τρώγοντας, κάνοντας προσευχές και ρίχνοντας χιλόπιτες μέχρι να πνίξει τις ανασφάλειές της. Κάποιες γυναίκες μπορεί και να την αγαπήσουν, οι άντρες μάλλον θα την μισήσουν. Την σκηνοθεσία πάντως την βρήκα πολύ καλή...