Beady Eye - Different Gear, Still Speeding

Rock, LP
Release Date: 28/02/2011, Beady Eye Records

Δεν θα συγχωρήσω ποτέ τους Oasis το γεγονός ότι δεν εμφανίστηκαν ποτέ στο Μιλάνο του 2009, όταν και πήγα να τους δω. Από πάντα ήμουν υπέρ του Noel, τον εγκέφαλο της μπάντας. O Liam ήτανε ο λιγότερο ταλαντούχος με το μεγαλύτερο στόμα, και το μοναδικό που θαύμαζα πάνω του ήτανε η rock'n'roll αύρα που εξέπεμπε. Μετά την διάλυση των πρωτοστατών της brit pop σκηνής, ο Liam περιορίστηκε στο να τα χώνει σε όλους και όλα και να ανοίγει συνεχώς νέα μέτωπα σύγκρουσης. Την τέχνη άλλωστε του να προκαλεί ανελέητα την κατέχει. Μεταξύ άλλων αποφάσισε να ιδρύσει νέα μπάντα, με όλους τους Oasis παρόν εκτός από την παρουσία του αδερφού του. Έτσι γεννήθηκαν οι Beady Eye και ο πρώτος τους δίσκος "Different Gear, Still Speeding".
Όχι πως περίμενα νέα δημιουργικά μονοπάτια από πλευράς Liam, ούτε την αναγέννηση ενός νέου ήχου. Θεωρώ πως οι Beady Eye ακούγονται όπως τους Oasis της νέας χιλιετίας, με όλα τα καλά και τα κακά που αυτό συνεπάγεται, και το κυριότερο και χειρότερο: Χωρίς τον Νοel. Αν οι Beady Eye μας παρουσιάζονταν ως μια φρέσκια indie μπάντα θα έλεγα πως πρόκειται για ένα συμπαθέστατο πρώτο δισκογραφικό βήμα με copy-paste διάθεση. Για τους "Oasis-χωρίς-Noel" το αποτέλεσμα μάλλον κρίνεται μετριότατο. Ο δίσκος ακούγεται αναχρονιστικός, με μπόλικα ηχητικά στοιχεία από Βeatles, the Who και Doors όπως και ήταν αναμενόμενο. Με την παραπάνω κλασική rock'n'roll τάση βέβαια δημιουργήθηκαν μερικά αξιόλογα κομμάτια όπως τα: "Beatles and Stones", "Bring the Light" και "Standing on the Edge of Noise", όπως και τα "Τhree Ring Circus" και "Τhe Roller" που θυμίζουν καλούς Oasis. Από εκεί και μετά o Liam αποφασίζει να το παίξει γλυκανάλατος, τραγουδώντας αδιάφορα pop κομμάτια όπως τα "For Anyone" και "The Beat Goes On", πράγμα που δεν του ταιριάζει και δεν του βγαίνει καθόλου. Τα πράγματα χειροτερεύουν όταν προσπαθεί να φανεί μεγάλος, κάπως ψυχεδελικός και πομπώδης όπως στα μακρόσυρτα "Wigwam" και "The Morning Son".
Έτσι αυτό που αφήνει ο δίσκος σε έναν παλιό φίλο των Oasis είναι μια πίκρα, δοσμένη με ορισμένες καλές νοσταλγικές στιγμές που ο οργανισμός υποσυνείδητα τις ζητάει...
Άκου: "Τhe Roller", "Standing on the Edge of Noise" και "Three Ring Circus"..