The Fighter

 

Βιογραφική/Δραματική, Η.Π.Α. 2010 (Release Date: 20/01/2011, David O. Russell)

Υπόθεση: O Dicky Eklund (Christian Bale) θεωρείται ένας τοπικός θρύλος της πυγμαχίας για το εργατικό Λόουελ της Μασαχουσέτης. Αποσυρμένος από την ενεργό δράση, και εθισμένος στα ναρκωτικά, προπονεί τον μικρότερο, ετεροθαλή του αδερφό Micky Ward (Mark Wahlberg) υπό το αυστηρό βλέμμα της μητέρας τους Αlice (Melissa Leo). Όμως τα συνεχόμενα προβλήματα του Dicky και ο αυταρχικός χαρακτήρας της μητέρας του αναγκάζουν τον Micky να αποφασίσει να συνεχίσει την πορεία του χωρίς την οικογένειά του...

Ο αουτσάιντερ στο τέλος πάντα νικά. Κάπως έτσι συμβαίνει και στο "The Fighter" και αυτό δεν είναι μυστικό. Άλλωστε πρόκειται για την αληθινή ιστορία του "Ιρλανδού" πυγμάχου Micky Ward, που παρά τον δύσβατο δρόμο της καριέρας του, γνώρισε την απόλυτη επιτυχία. Οι ταινίες πυγμαχίας, μποξ κ.τ.λ. από μόνες τους περιέχουν πολλά κλισέ και ένα αρκετά προβλέψιμο σενάριο. Έτσι για να ξεχωρίσει μια ταινία του είδους από το πλήθος χρειάζονται άλλα συστατικά. Για τα "άλλα συστατικά" παραλίγο θα ήταν υπεύθυνος ο Aronofsky, όπως το είχε κάνει σχεδόν αριστουργηματικά προ διετίας με το "The Wrestler". Τελικά ο τελευταίος απέρριψε το project και προσωπικό στοίχημα του Wahlberg, και την θέση του πήρε ο David O. Russell.

Mε την βοήθεια της υπερδράστηριας κάμερας, τον σκηνοθετικό του ρεαλισμό και μια ανθρωποκεντρική προσέγγιση του δράματος, μας παραδίδει μια πολύ καλή ταινία και ακόμα καλύτερες ερμηνείες (με έναν ανεπανάληπτο Bale). Άλλωστε η ίδια η φύση της ταινίας δίνει έμφαση και βάθος στους χαρακτήρες και τις ενδοοικογενειακές σχέσεις, με γνώμονα πάντα την σχέση των δύο αδερφών. Η τελευταία είναι που παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, με τον μαλθακό, εσωτερικό και ήρεμο Micky να αποτελεί το alter ego του "κανίβαλου" Dicky. Έτσι με φόντο το εργατικό και υποανάπτυκτο Λόουελ, την μητριαρχική στάση Αlice, τον επιπόλαιο και οξύθυμο αδερφό του και την σκληροτράχηλη κοπέλα του ο Μicky προσπαθεί να βρει τις ισορροπίες στην ζωή του και την επιτυχία στην καριέρα του. Aυτή η μελέτη των χαρακτήρων είναι που δίνει βάθος και φρεσκάδα στη όλη ταινία, και ο δημιουργός παρεκκλίνει μόνο προς το τέλος από αυτήν του την πορεία, παρουσιάζοντας μια "πυγμαχική" κορύφωση. Στο κάτω κάτω, πρόκειται για την ιστορία ενός πυγμάχου...