Animation, Αυστραλία 2009 (Hμερομηνία κυκλοφορίας άγνωστη)
Υπόθεση: H ταινία μας αφηγείται την ασυνήθιστη φιλία δια αλληλογραφίας που αναπτύσσεται μεταξύ δύο εντελώς αγνώστων ανθρώπων, του Max και της Mary. Η Mary είναι ένα μοναχικό 8χρονο κορίτσι από την Αυστραλία και ο Max είναι ένας 45άρης υπέρβαρος από την μακρινή Νέα Υόρκη...
Το ''Mary and Max'' του Αdam Elliot για μένα αποτελεί το αντίπαλο δέος του γνωστού animation της Pixar ''Up''. Και οι δύο ταινίες είναι τεχνικά συγκλονιστικές, αλλά επιπλέον γεμάτες ανθρωπιά και συναίσθημα, με βαθύτερα νοήματα. Παράλληλα όμως είναι και τόσο διαφορετικές. Αν το ''Up'' μπορώ να το περιγράψω ως αισιόδοξο, γλυκά νοσταλγικό και ηλιόλουστο, το ''Mary and Max'' είναι συννεφιασμένο, μελαγχολικό και πικρό. Όμως, ως γνωστόν η ζωή έχει και τις δύο όψεις...Έτσι τα δύο προαναφερόμενα animation έχουνε για μένα ανάλογη συναισθηματική και αισθητική αξία.
Μένοντας τώρα στο δημιούργημα του Adam Elliot να επισημάνω κατ'αρχήν τον ταχύτατο ρυθμό ανάπτυξης της ιστορίας και τον αφηγηματικό τρόπο έκφρασής της. Έτσι οι διάλογοι είναι λιγοστοί, πράγμα όμως που δεν λειτουργεί καθόλου σε βάρος της εξέλιξης και παρακολούθησης της υπόθεσης, αλλά αντίθετα δίνει την αίσθηση ενός σκοτεινού, αλλά παράλληλα τρυφερού παραμυθιού. Φυσικά και δεν απουσιάζει το γλυκόπικρο χιούμορ και η ευχάριστη αίσθηση παρακολούθησης. Επιπλέον και στον τεχνικό τομέα τα αποτελέσματα είναι εκπληκτικά. Οι ποικίλες αποχρώσεις του γκρι και καφέ, όπως και οι σκηνοθετικές λεπτομέρειες είναι καλοσχεδιασμένες και ευχάριστες στο μάτι. Οι αποχρώσεις του περιβάλλοντος, βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με τον προβληματισμένο και θλιμμένο εσωτερικό κόσμο των δύο πρωταγωνιστών. Το περιβάλλον του Max, με φόντο την γοτθική αισθητικής Νέα Υόρκη, γκρίζο όπως και η μίζερη ζωή του, ενώ της μικρής Mary από την Αυστραλία καφέ, όπως η μονότονη και ''άσχημη'' καθημερινότητά της. Έτσι το περιβάλλον και οι εκφράσεις των προσώπων απεικονίζουν τις πτυχές και τα δυσάρεστα αποτελέσματα της μοναξιάς.
Η ταινία μας παρουσιάζει τις μονότονες και θλιβερές ζωές δύο ατόμων, με πολλές διαφορές, αλλά και μια βασική ομοιότητα. Ζούνε στην απομόνωση και στο περιθώριο, νιώθουν ότι ο κόσμος δεν τους καταλαβαίνει και επιζητούν λίγο αγάπη και κατανόηση. Έτσι αυτήν την αγάπη και κατανόηση τελικά την ανακαλύπτουν από την μεταξύ τους φιλική σχέση που αναπτύσσεται, με τις καλές και τις κακές τις στιγμές, δίνοντας έτσι νόημα στην ζωή τους.
Μέσα από τις παραπάνω αρνητικές καταστάσεις, που πολλές φορές τις συναντούμε και στον πραγματικό κόσμο, το ''Mary and Max'' εξυψώνει την έννοια της φιλίας και της ατομικής ιδιαιτερότητας, ως αντίδοτο στην μιζέρια και κατάθλιψη. Οι πρωταγωνιστές του μαθαίνουν πρώτα να αποδέχονται τον εαυτό τους και μετέπειτα συνηδειτοποιούν ότι κάπου εκεί έξω υπάρχει και κάποιος για αυτούς...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου