Tony

Θρίλερ/Δράμα, Ηνωμένο Βασίλειο 2009 (Ημερομηνία κυκλοφορίας άγνωστη)

Υπόθεση: Θρίλερ βασισμένο πάνω στην αληθινή ιστορία ενός serial killer στα προάστια του Λονδίνου. Ο Tony (Peter Ferdinando) είναι άνεργος, περνάει τον ελευθέρο χρόνο του παρακολουθώντας ταινίες σπλάτερ και κρύβει ένα μεγάλο μυστικό...

Έξυπνο και ταπεινό θριλεράκι γύρω από την ιστορία και την μίζερη καθημερινή ζωή ενός serial killer. Και πρόκειται για έναν συνειδητοποιημένο δολοφόνο που δεν σκοτώνει άσκοπα, αλλά βλέπει τον εαυτό του σαν έναν γενναίο στρατιώτη που καθαρίζει την κοινωνία από άτομα που σκορπούν την αδικία, τον τρόμο και είναι δούλοι του χρήματος ή/και των ναρκωτικών.

Μπορεί το προφίλ που δημιούργησα να τον κάνει συμπαθή στον αναγνώστη. Δεν είναι όμως έτσι. Σίγουρα ο Tony είναι από τους τύπους που αν τον δεις τυχαία έξω μάλλον θα αλλάξεις δρόμο...Ακραίος, ανατριχιαστικός στην εμφάνιση, με ένα διεστραμμένο βλέμμα και μια  αλλοπρόσαλλη κοινωνική συμπεριφορά δύσκολα τον κάνεις φίλο. Έτσι η μοναδική αγάπη που έχει είναι οι κλασικές ταινίες τρόμου, που προσπαθεί να τις μεταφέρει και στην πραγματικότητα...

Εκτός από την πειστική ερμηνεία και το ενδιαφέρον προφίλ του πρωταγωνιστή, η ταινία ''Tony'' παρουσιάζει μια underground σκηνοθεσία και μια ιδιαίτερη, λεπτομερής φωτογράφηση της σκοτεινής πλευράς του Λονδίνου και των εργατικών κατοικιών. Eπιπλέον, και εξαιτίας του διακριτικού black humor που διαθέτει, δεν με χάλασε την διάθεση η κατά τ'άλλα σκοτεινή ατμόσφαιρά του. Το πολύ μικρό του μήκος (75 min), δεν αφήνει περιθώρια για σεναριακές κοιλιές και παράλληλα δεν κουράζει, αλλά κρατά σε ικανοποιητικό επίπεδο την προσοχή του θεατή.

Two Door Cinema Club - Tourist History

Indie Rock/Pop, LP (Κυκλοφορεί από τις 1 Μαρτίου)

Δύο κιθαρίστες (Αlex Trimble, Sam Halliday) και ένας μπασίστας (Kevin Baird) κάνουν τους Two Door Cinema Club. Γνήσια παλικάρια της Bόρειας Ιρλανδίας, οι κιθαρίστες γνώρισαν τον μπασίστα όταν αυτός προσπαθούσε να προσεγγίσει κορίτσι που οι δύο τους ήξεραν! Το όνομά τους το πήραν από την λάθος προφορά του τοπικού κινηματογράφου Tudor Cinema.

Μουσικά τώρα, σχηματίστηκαν το 2007 και κυκλοφόρησαν αρχές του 2009 ένα EP. Ο πρώτος τους ολοκληρωμένος δίσκος ''Tourist History'' κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες. Με διάχυτη την indie ατμόσφαιρα, ακροβατούν μεταξύ της σύγχρονης pop και της rock, αλλά και της ηλεκτρονικής μουσικής και δημιουργούν όμορφα χιτάκια σαν τα singles ''Ι Can Talk'' και ''Undercover Martyn''. Το τελευταίο κυκλοφορεί και σε remix των Passion Pit. Ακούστε και το ''Something Good Can Work''.

Youth in Revolt (Νιάτα Σ`Έξαψη)

Κωμωδία, Η.Π.Α. 2009 (Έκανε πρεμιέρα στις 25 Μαρτίου)

Υπόθεση: O Νick Twisp (Michael Cera), είναι ένας 16χρονος παρθένος που έχει εμμονή με το σεξ και ζει με την αδιάφορη μητέρα του και τον βρωμιάρη, θετό πατέρα του (Ζach Galifianakis). Σε κάτι απρόβλεπτες, περίεργες διακοπές γνωρίζει τον έρωτα της ζωής του, και παρά τα προβλήματα και τις αντιξοότητες, προσπαθεί να διεκδικήσει την ομορφούλα Sheeni. Mόνο που γρήγορα συνηδειτοποιεί ότι χρειάζονται πολλές θυσίες και αλλαγές για να την κερδίσει...

Ευχάριστη, δροσερή και απολαυστική η ρομαντική κωμωδία ''Youth in Revolt'', του Μiguel Arteta. Χωρίς να διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας ή να κατέχει ένα έξυπνο, απρόβλεπτο σενάριο, ο ''διπλός'' Michael Cera, οι χιουμοριστικοί διάλογοι και το χαλαρό της ύφος την κάνουν καλή, ιδίως στο νεαρό κοινό...Φλερτάροντας με τον σουρεαλισμό, μια ακραία ρομαντική ιστορία δύο διαφορετικών (αρχικά τουλάχιστον) εφήβων ξετυλίγεται όμορφα στην οθόνη.

Ταινίες που παρουσιάζουν αμερικανάκια nerds-geeks-φλώρους να κάνουν την επανάστασή τους και να κερδίζουν στον έρωτα και στην όμορφη ζωή, έχουμε δει πάρα πολλές τα τελευταία χρόνια. Σιγά σιγά αρχίζει και κουράζει το όλο θέμα. Έτσι, αν ως θεατής έχετε κουραστεί από το εν λόγω παραμύθι καλύτερα να προσπεράσετε, αλλιώς δείτε την άφοβα! Σχετικά με τον ρόλο του συντηρητικού φλωράκου ο Michael Cera αναμφίβολα είναι ο μετρ του είδους. Τόσο η κορμοστασιά του, οι νευρικές κινήσεις, η φωνούλα του, αλλά και οι περίεργες εκφράσεις του προσώπου του προκαλούν άφθονο γέλιο. Ενώ σε άλλες ταινίες είχε παράλληλα ισάξιους πρωταγωνιστές (βλέπε ''Superbad''), εδώ στην ουσία πρόκειται για ένα επιτυχημένο one man show. Απρόσμενα καλός ήτανε και στον ρόλο του ακραίου alter ego του, του ακαταμάχητου playboy Francois, κάνοντας έτσι μια ενδιαφέρουσα στροφή 180ο μοιρών στην ενσάρκωση ενός διαφορετικού εφηβικού τύπου απ'ότι τον έχουμε συνηθίσει.

MY WEEKLY REVIEW

(+) Το 16λεπτο ταινιάκι ''Logorama'' (2009). Kέρδισε το φετινό Oscar στην κατηγορία ''Best Animated Short Film''. Έξυπνη ιδέα, έντονη δράση και κοφτερό χιούμορ γύρω από την άγρια καταδίωξη του βίαιου εγκληματία κλόουν Ronald McDonald, της αλυσίδας fast food McDonalds, από την αστυνομία (αποτελούμενη από ανθρωπάκια Michelin)! Ένα απολαυστικό και γλυκόπικρο σχόλιο κατά της εμπορευματοποίησης και του υπερκαταναλωτισμού...Δείτε το! (Ακολουθεί ολόκληρη η ταινία σε video στο τέλος).

(-) Λέγαμε για το Rockwave Festival την προηγούμενη εβδομάδα και ήδη άρχισαν τα προβλήματα...Δεν ξεκίνησε η προπώληση, όπως κανονικά θα έπρεπε να αρχίσει, εφόσον οι Black Eyed Peas τελικά βγήκαν από το αρχικό δελτίο τύπου! Έτσι, τελικά περιμένουμε να ολοκληρωθεί πρώτα το line up...

(+) To γνωστό, επιτυχημένο άλμπουμ ''American Idiot'' των GreenDay, ετοιμάζεται να γίνει ταινία! Ακούγονται τα ονόματα του Tom Hanks για σκηνοθέτη και Julia Roberts για πρωταγωνίστρια..Η υπόθεση: H ιστορία τριών εφήβων στην αμερικάνικη επαρχία. Ο ένας πάει στον στρατό, ο δεύτερος δοκιμάζει την τύχη του στην μεγαλούπολη, ενώ ο τρίτος αναγκάζεται να μείνει στην επαρχιακή πόλη
επειδή αφήνει έγκυο την γκόμενά του...

( ) Αlice in Wonderland. Δεν μπορώ να πώ ότι με χάλασε, αλλά τελικά δεν νομίζω να άξιζε τα 8€ το εισιτήριο..και αυτό γιατί εδώ στην Θεσσαλονίκη δεν θέλουν να μας φέρουν την 3D έκδοση. Όμορφη, ψυχεδελική σκηνοθεσία από τον Tim Burton, ευχάριστη ροή της υπόθεσης χωρίς βέβαια να καταφέρνει να με ψυχαγωγήσει ιδιαίτερα, ούτε να με κάνει να γελάσω και ούτε φυσικά να με συγκινήσει..(αλίμονο, μεγάλα παιδιά είμαστε!)

(+) Το άλμπουμ-ντεμπούτο ''Introducing'', από τις Brilliant Colors. Σκονισμένες κιθάρες, βρώμικος ήχος, φευγάτα φωνητικά, noise pop αισθητική και μικρές, αλλά γερές δόσεις rock'n'roll κομματιών από τις τρεις Αμερικανίδες. Ξεχωρίζω το ''Absolute Anything'', που μοιάζει με τον 80s ύμνο ''99 Luftballons'' της Νena..

(+) Hold Your Horses - ''70 Million''. Δεν έχω ιδέα για την μπάντα, απλώς λατρεύω το videoclip που ακολουθεί...

Amy MacDonald - A Curious Thing

Soft Rock, LP (Κυκλοφορεί από τις 8 Μαρτίου)

Δεν ξαναέκανα το ίδιο λάθος φέτος, όπως είχα κάνει πριν από περίπου 2-3 χρόνια, ακούγοντας αρχικά μόνο μερικά επιτυχημένα singles του ''This is the Life''. Aυτή τη φορά άκουσα εξαρχής ολόκληρο το ''A Curious Thing'', τον δεύτερο δίσκο της Amy MacDonald, και όπως και με τον δίσκο-ντεμπούτο της το 2007, και τα συνολικά 12 νέα τραγούδια της με άφησαν με τις καλύτερες εντυπώσεις.

Η Σκωτσέζα Amy, την οποία συμπαθώ πολύ και προτιμώ από άλλες pop/rock αντίστοιχες περσόνες (Duffy, Adele, Lily Allen), και λόγω του low-profile χαρακτήρα που κρατά και λόγω της υπέροχης φωνής της, συνεχίζει να γράφει όμορφα, απλά, μελωδικά τραγούδια, που παράλληλα διατηρούνε και ένα radio-friendly χαρακτήρα. Αυτή τη φορά συνεργάζεται με τον Paul Weller, ο οποίος συμμετείχε και στην ηχογράφηση του άλμπουμ.

Ξεχωρίζω το πρώτο single ''Don't tell me it's over'', αλλά και τα επόμενα δύο κομμάτια ''Spark'' και ''Ι got no roots'', όπως και τα υπόλοιπα του άλμπουμ, δεν υστερούν σε τίποτα...


Amy Macdonald - Don't Tell Me That It's Over
Uploaded by Amy-MacDonald. - Explore more music videos.

Sin Nombre (Χωρίς Όνομα)

Περιπέτεια/Δραματική, Μεξικό/Η.Π.Α. 2009 (Ημερομηνία πρεμιέρας άγνωστη)

Υπόθεση: Ο Casper είναι ένας νεαρός Mεξικάνος που είναι ήδη πιστό και υπάκουω μέλος της διαβόητης συμμορίας ''Mara''. H έφηβη Sayra προερχόμενη από την Ονδούρα, διασχίζει με μέλη της οικογένειάς της το Μεξικό για να φτάσει στις Η.Π.Α. Κάπου εκεί, στα μέσα μιας βίαιης επιδρομής των ''Mara'' οι πορείες και οι ανησυχίες των δύο εφήβων θα ενωθούν...

Σπουδαία ταινία το ''Sin Nombre'' από το Μεξικό, στο ύφος και επίπεδο του βραζιλιάνικου αριστουργήματος ''City of God'' (2002). Ικανοποίησε κοινό και κριτικούς στο Sundance του 2009, κερδίζοντας έτσι το Βραβείο Σκηνοθεσίας και Φωτογραφίας.

Η ταινία χωρίζεται σε δύο άξονες. Από τη μια γνωρίζουμε με τον αμεσότερο τρόπο τους φόβους, τις ελπίδες και τις κακουχίες που αντιμετωπίζουν οι λαθρομετανάστες στον αγώνα τους για ένα καλύτερο αύριο. Ο θεατής γίνεται έτσι αυτόπτης μάρτυρας, σε κάθε πλάνο και σε κάθε φωτογραφία, της απάνθρωπης αντιμετώπισης αυτών των ανθρώπων από τις αρχές και τους ντόπιους. Με κίνδυνο την σωματική τους ακεραιότητα, μέχρι και την ίδια τους την ζωή συνεχίζουν πιστά την πορεία που έχουνε αποφασίσει να ακολουθήσουν. Έιναι άτομα που αντιμετωπίζονται ως ''ανθρώπινα σκουπίδια'', χωρίς όνομα και ταυτότητα...Παράλληλα, γνωρίζουμε την σκληρή ζωή των συμμοριτών, που σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να δείξουν αδυναμία ή συμπόνοια, ούτε καν στα ίδια τους τα μέλη, πόσο μάλλον στον εχθρό και στον ξένο...
Ο άλλος άξονας, παράλληλα στο ανθρώπινο δράμα ή την ριψοκίνδυνη περιπέτεια ανήκει στην σχέση που αναπτύσεται ανάμεσα στους δύο εντελώς ξένους μεταξύ τους έφηβους. Χωρίς μελοδραματικές εξάρσεις ή συναισθηματικές υπερβολές, ο έρωτας που ανθεί μεταξύ των δύο δειλά δειλά, απεικονίζεται με έναν όμορφο και ρεαλιστικό τρόπο.

Πέρα από το ουσιαστικό και βαθύ περιεχόμενο της ταινίας, ξεχωρίζουν οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών αλλά και η σκηνοθεσία, που με τις ισχυρές φωτογραφίες και τα πλούσια πλάνα από την Λατινική Αμερική μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί συγκλονιστική.

MGMT - Congratulations

Psychedelic Pop/Rock, LP (Κυκλοφορεί επίσημα από τις 9 Απριλίου)

H αλήθεια είναι ότι τους τελευταίους μήνες μας είχανε προετοιμάσει οι MGMT για το ιδιαίτερο ύφος του νέου, δεύτερου άλμπουμ τους, ''Congratulations''.Μιλούσανε για ένα άλμπουμ που σε αντίθεση με το προηγούμενο, πολυαγαπημένο ''Oracular Spectacular'', δεν θα περιέχει catchy κομμάτια, και ότι θα ακούγεται στο σύνολό του, σαν ένας ενιαίος δίσκος. Έπειτα αποκάλυψαν ότι σκέφτονται να μην κυκλοφορήσουν κανένα single, αναμφίβολα μια αντιεμπορική κίνηση, που μάλλον αποδείκνυε ότι τα κομμάτια του επερχόμενου άλμπουμ τους δεν είχανε έναν τόσο radio-friendly χαρακτήρα σαν τα σύγχρονα pop άσματα όπως ''Kids'', ''Time to Pretend''. Τέλος, παραχώρησαν ως δωρεάν download ένα πρώτο δείγμα της νέας δουλειάς τους, το ''άσχημο'' ''Flash Delirium''. Και μετά από πολλές ακροάσεις το εν λόγω κομμάτι συνεχίζει να μην με πείθει καθόλου με την άναρχη, too much ψυχεδέλειά του.
Έτσι, εν ολίγοις, το έδαφος είχε προετοιμαστεί κατάλληλα για να ακούσω τον νέο τους δίσκο με ανάμικτα συναισθήματα και μικρές προσδοκίες.

Τελικά, με εξαίρεση το ''Flash Delirium'' και το 12λεπτο(!) ''Siberian Breaks'', που ομολογουμένως παρουσιάζει μια ομορφιά αλλά δεν το μπορώ λόγω του αδικαιολόγητα ανεπίτρεπτου μήκους του, το υπόλοιπο ψυχεδελικό concept άλμπουμ με άρεσε, και μάλιστα πολύ.
Το μουσικό δίδυμο μέσω των νέων κομματιών του και μιας δόσης τρελής 70s ψυχεδέλειας δημιουργεί μια όμορφη μουσική ατμόσφαιρα και μια εύθυμη διάθεση. Σε αυτό βοηθούν κομμάτια όπως το ''Βrian Eno'' (φόρος τιμής στον μουσικό παραγωγό), που παρουσιάζουν ένα παιχνιδιάρικο ύφος, αλλά και φευγαλέα, ταξιδιάρικα τραγούδια σαν το ''Someone's Missing''. Να μην ξεχάσω να αναφέρω το απολαυστικότατο ''Ι Found a Whistle'', αλλά και το ''Lady DaDa's Nightmare'', που όπως οι ίδιοι σχολιάσανε: ''It's about having sex with Lady Gaga''...

Kαι επειδή το άλμπουμ διέρρευσε, το συγκρότημα μας δίνει την δυνατότητα για δωρέαν ακρόαση μέσω της επίσημης ιστοσελίδας τους ΕΔΩ..

Shutter Island (Το Νησί των Καταραμένων)

Αστυνομική/Μυστηρίου, Η.Π.Α. 2010 (Έκανε πρεμιέρα στις 25 Φεβρουαρίου)

Yπόθεση: Ένα δίδυμο ντεντέκτιβ, ο Teddy Daniels (Leonardo Di Caprio) και ο Chuck Aule (Mark Ruffalo), καταφτάνουν στο νησί Shutter, το οποίο φιλοξενεί ένα ψυχιατρικό νοσοκομείο για ψυχασθενείς εγκληματίες. Σκοπός τους η έρευνα της μυστήριας εξαφάνισης μιας ασθενούς. Καθώς όμως ο Teddy προσπαθεί να εξιχνιάσει την υπόθεση δραπέτευσης της γυναίκας, χάνεται όλο και περισσότερο στο σκοτεινό βυθό του αφιλόξενου νησιού των καταραμένων...

Τελικά το δίδυμο Di Caprio - Martin Scorsese το έχει. Για άλλη μια φορά ο τρομερός συνδυασμός σπουδαίας κεντρικής ερμηνείας και έξοχης σκηνοθετικής δουλειάς αποδίδει τα μέγιστα, και αρκούν από μόνα τους να χαρακτηρίσουν το ''Shutter Island'' μεγάλη ταινία.

Με διάχυτη την αίσθηση του παλιομοδίτικου στοιχείου ή αλλιώς παρουσιάζοντας στον θεατή ένα κλασικό φιλμ νουάρ των 50s ο Scorsese στύνει δεξιοτεχνικά το καλά κεντημένο σενάριο της Laeta Kalogridis, από μυθιστόρημα του Dennis Lehane. Ήδη από τα πρώτα ομιχλώδη πλάνα και πριν από την αποβίβαση των ομοσπονδιακών αστυνομικών στο απομονωμένο νησί, στήνεται το παζλ και η αλληλουχία των μυστήριων καταστάσεων και απρόσμενων εκπλήξεων κλιμακώνουν το σασπένς του θεατή. Κάποιες φορές, η κλειστοφοβική και σκοτεινή ατμόσφαιρα του νησιού Shutter μοιάζει να πνίγει τους πρωταγωνιστές, υπαλλήλους του ιδρύματος και ασθενείς ψυχολογικά, κατάσταση η οποία μεταφέρεται άμεσα και στον θεατή. Τόσο το μαεστρικό σενάριο με ανατροπές, όσο και η επιβλητική φωτογραφία δημιουργούν μια εγκεφαλική ταινία, που μας κρατά σε ένταση και αγωνία, παρά το μεγάλο μήκος της. Αξεχάστες και οι σκηνές ονείρου, έντονα ψυχεδελικές και αλληγορικές, αποτελούν το κερασάκι στην τούρτα.

Ο Leonardo Di Caprio θεωρώ πως επίσημα πλέον ανήκει στους μεγαλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του. Εδώ, στον ίσως πιο ολοκληρωμένο, και απόλυτα εκφραστικό ρόλο του πλαισιώνεται από ένα δυναμικό καστ από το οποίο ξεχωρίζει ο πάντοτε καλός και αρκετά υποτιμημένος Βen Kingsley.
Θεωρίες συνομωσίας, ένα αστυνομικό μυστήριο, ψευδαισθήσεις, σχιζοφρένειες και διχασμένες προσωπικότητες είναι τα εκρηκτικά συστατικά μιας υψηλής αισθητικής ταινίας μυστηρίου..

Get Well Soon - Vexations

Indie Rock, LP (Κυκλοφορεί από τέλη Ιανουαρίου)

To ''Vexations'' είναι ο δεύτερος δίσκος των Γερμανών Get Well Soon. Μετά το 2008, και το ιδιαίτερο ''Rest Now Weary Head, You Will Get Well Soon'', το μουσικό project του Βερολινέζου Konstantin Gropper συνεχίζει την σπουδαία δισκογραφική πορεία του στα σκοτεινά rock-folk indie μονοπάτια. Από την πρώτη τους δουλειά, οι Γερμανοί έδειξαν την δυνατότητα που έχουνε να γράφουνε τραγούδια που ανατριχιάζουν τον ακροατή, και τώρα απλώς το επιβεβαιώνουν.

Αυτή τη φορά οι κιθάρες υποχωρούν κάπως, και δεσπόζει ο λυρισμός, τα έγχορδα και τα πνευστά, όλα τοποθετημένα σε ένα μελαγχολικό φόντο. Συνολικά το άλμπουμ όμως δεν είναι τόσο υποτονικό, όσο ο προκάτοχός του, χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι για εμένα.. Με επιρροές από Radiohead, Arcade Fire, την post rock σχολή και την κλασική μουσική, ο ήχος των Get Well Soon ακούγεται επιβλητικός και μεγαλειώδης, όπως είναι και το artwork του, και με προσεγμένα τα φωνητικά οικοδομούν ένα υπέροχο καλλιτεχνικό δημιούργημα.
Στιχουργικά το ύφος των τραγουδιών διατηρούν ένα σοφιστικέ ύφος, μιλώντας για την Ιλιάδα, τον Μαρξ, τον σκηνοθέτη Werner Herzog και Pωμαίους στωικούς φιλοσόφους...

Ξεχωρίζω το κάπως up-tempo ''We Are Free'', που αναφέρεται στην στωική φιλοσοφία, το επιβλητικό ''We Are Ghosts'' και το μελωδικό ''Seneca's Silence''..

MY WEEKLY REVIEW

(+) ''Malice in Wonderland''. Mια σύγχρονη, εναλλακτική, underground έκδοση του γνωστού παραμυθιού ''Alice in Wonderland'', που τυγχάνει να προβάλλεται αυτές τις μέρες στις αίθουσες. Το ''Malice in Wonderland'', με πρωταγωνιστές την σέξι Μaggie Grace (''Taken'') και τον Βρετανό τυπάρα Danny Dyer (''The Football Factory''), σε αντίθεση με το κλασικό παραμύθι, είναι σκοτεινό, low-budget, εμπεριέχει gangsters, clubs και ναρκωτικά και διαδραματίζεται στα βορειo-ανατολικά προάστια του Λονδίνου.

(-) Mετά την Florence Welch (τα λέγαμε την προηγούμενη εβδομάδα), τώρα κατηγορούνται και οι Gorillaz για αντιγραφή...Συγκεκριμένα, ο μουσικός της reggae Eddy Grant ισχυρίζεται ότι το κολλητικό ''Stylo'' είναι αντιγραφή του δικού του τραγουδιού ''Τime Wrap'' (1981). Nα δούμε ποιός θα αποκαλυφθεί την επόμενη εβδομάδα...

( ) Τα Oscars των πειρατών! H top δεκάδα των υποψηφίων για βραβείο Oscar ταινιών που έχουνε τα περισσότερα παράνομα downloads...Στην πρώτη θέση φιγουράρει το ''District 9'' με 12.639.000 downloads! Aκολουθούν τα ''Αvatar'' (11.326.000) και ''Τhe Hurt Locker'' (7.930.000). Αναλυτικά εδώ.

(-) Rockwave Festival 2010. Μόνο ''ροκ'' δεν μπορεί να χαρακτηριστεί το φετινό Rockwave Festival που θα πραγματοποιηθεί στην Μαλακάσα τον ερχόμενο Ιούλιο. Τα ονόματα ανακοινώθηκαν την τελευταία εβδομάδα, με πιο rock όνομα τους White Lies! Θα δούμε και Massive Attack, Martina Topley-Bird, DJ Shadow, Fatboy Slim και Black Eyed Peas. Τουλάχιστον ας ελπίσουμε να μην υπάρξουν αυτή τη φορά προβλήματα όπως πέρυσι...Ποιός θα ξεχάσει την αξέχαστη εμφάνιση των Killers...?

(+) To ντοκιμαντέρ ''Η ΛΙΣΤΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ'' του Παύλου Νεράντζη (σενάριο-έρευνα) και Νίκο Βεζυργιάννη (σκηνοθεσία), που παρακολούθησα την προηγούμενη Τρίτη στο 12ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης. Πραγματεύεται το ζήτημα των Ελλήνων ''desaparecidos'', τους εξαφανισθέντες από την περίοδο της χούντας στην Αργεντινή (1976-1983). Συγκλονιστικές μαρτυρίες από απάνθρωπα βασανιστήρια, ενδιαφέρον δόμηση του σεναρίου και προσεγμένη σκηνοθεσία φέρνουν στο φως ένα ζήτημα που μέχρι και πρόσφατα, και σε αντίθεση με άλλες χώρες της Ευρώπης, αγνοούσε το επίσημο ελληνικό κράτος, αλλά και οι περισσότεροι Έλληνες.

(+) Yπάρχουν φήμες για συνεργασία Quentin Tarantino - Lady Gaga! Έτσι ο γνωστός σκηνοθέτης σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο η επόμενη δολοφόνος - femme fatale σε νέα ταινία του να είναι η γνωστή τραγουδίστρια - pop symbol Lady Gaga.

El Secreto De Sus Ojos (The Secret in their Eyes)

Δράμα/Θρίλερ/Αστυνομική, Αργεντινή/Ισπανία 2009 (Ημερομηνία κυκλοφορίας άγνωστη)

Yπόθεση: Μπουένος Άιρες, 1974:Ο ομοσπονδιακός πράκτορας/βοηθός εισαγγελέα Εσποσίτο (Ricardo Darin) αναλαμβάνει μια μυστήρια υπόθεση δολοφονίας μιας νεαρής καλλονής. Περίπου 30 χρόνια μετά, η υπόθεση δεν έχει ακόμη διαλευκανθεί, και με αφορμή την συγγραφή μιας νουβέλας γύρω από το τραγικό συμβάν από τον συνταξιούχο πλέον πράκτορα, η υπόθεση αποκτά νέο ενδιαφέρον...

Εξαιρετικό μοντέρνο φιλμ νουάρ από την Αργεντινή που κέρδισε το φετινό Oscar Kαλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Αν και επιμένω ότι αδικήθηκε το γερμανικό ''Das Weisse Band''.

To ''Εl Secreto De Sus Ojos'' έχει όλα τα απαραίτητα συστατικά να χαρακτηριστεί μεγάλη ταινία. Πολυεπίπεδη και με ανατροπές, αναπτύσσει και ξεδιπλώνει ταυτόχρονα μια αστυνομική περιπέτεια, ανεκπλήρωτους έρωτες και μια πολιτική αλληγορία. Δείχνει με τον καλύτερο τρόπο το σοβαρό αντίκτυπο που είχε η δικτακτορία στην Αργεντινή την δεκαετιά του 70' σε πρόσωπα, δικαστικά και πολιτικά συστήματα. Όλα τα παραπάνω προσαρμόζονται ιδανικά σε δύο χρονικούς ορίζοντες, το μακρινό και μυστήριο παρόν και το αποκαλυπτικό παρόν..

Πέρα από τα παραπάνω, όλες οι ερμηνείες, κυρίως του εκπληκτικού Ricardo Darin, αλλά και της ακαταμάχητα γοητευτικής Soledad Villamil, κυμαίνονται σε άκρως ρεαλιστικά επίπεδα. Το ίδιο και η σκηνοθεσία, με τα έντονα χρώματα και τις δυνατές σκηνές να δημιουργούν το καλύτερο φόντο εξιστόρησης του δράματος. Χωρίς να καταντά ποτέ μελοδραματικό, μας διδάσκει ότι το παρελθόν δύσκολα σβήνεται και αποτελεί απλά ένα κινηματογραφικό έργο υψηλού επιπέδου.

We Were Promised Jetpacks - The Last Place You'll Look

Indie Rock, EP (Θα κυκλοφορήσει τέλη Μαρτίου)

Τα πολλά λόγια είναι περιττά για τους Σκωτσέζους We Were Promised Jetpacks. Aπό τις μπάντες που γουστάρω να ακούω ώρες ολόκληρες. Υπόγειο κιθαριστικό χώσιμο, δυνατά φωνητικά με μια βαριά σκωτσέζικη προφορά και πάρα πολύ πάθος, που εκπέμπουν τόσο μουσικά, όσο και στιχουργικά.
Το πρώτο δείγμα της δουλειάς τους ''Τhese Four Walls'' (2009) ήτανε καταπληκτικό, από την εισαγωγή μέχρι και το τελευταίο κομμάτι. Αυτό το μήνα παρουσιάζουν και το νέο EP τους, το ''The Last Place You'll Look'', που ακολουθεί όμοια δημιουργικά μονοπάτια και αποτελεί άξιος ακόλουθος του πρώτου τους άλμπουμ. Περιέχει 2 νέα κομμάτια, τα ''A Far Cry'' και ''With the Benefit of Hindsight'' (ξεχωρίζω το πρώτο), το οργανικό ''Τhe Walls Are Wearing Thin'' και τις όμορφες ακουστικές εκτελέσεις 2 κομματιών από τον περσινό τους δίσκο (τα ''Short Bursts'' και ''This is my House, this is my Home''). Aκούστε το!

Everybody's Fine (Είναι Όλοι τους Καλά)

Δράμα, Η.Π.Α. 2009 (Κάνει πρεμιέρα στις 18 Μαρτίου)

Υπόθεση: Ο 70χρονος Frank (Robert De Niro) μετά τον θάνατο της γυναίκας του και με σκοπό την σύσφιξη των κατακερματισμένων σχέσεων με τα τέσσερα παιδιά του, ταξιδεύει σε ολόκληρη την αμερικανική επικράτεια ώστε να τους επισκεφθεί απρόσκλητα και να διαπιστώσει ότι όλοι τους κρύβουνε κάτι στη ζωή τους...

Είχα αρκετό καιρό να δω σε κεντρικό ρόλο έναν πολύ καλό Robert De Niro. Kαι στην dramedy ''Εverybody's Fine'' ένας εκφραστικότατος, έμπειρος και γαλήνιος De Niro λειτουργεί ως highlight σε ένα συμπαθέστατο οικογενειακό δράμα που καταπιάνεται με το χάσμα των γενεών, τα καλά κρυμμένα ενδοοικογενειακά μυστικά και την πίεση των παιδιών να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις των γονιών τους. Το ότι τα παραπάνω επίκαιρα ζητήματα αναλύονται με έναν κάπως επιφανειακό τρόπο δεν λειτουργεί εις βάρος της ταινίας. Άλλωστε δεν πρόκεται για ένα καθαρόαιμο δράμα, αλλά για μια dramedy που διακατέχεται από ένα θλιμμένο, μελαγχολικό ύφος αλλά παράλληλα διατηρεί και μια χαλαρή απόχρωση των δραματικών καταστάσεων.

Έτσι, ο δημιουργός Κirk Jones μας παρουσιάζει ένα σπονδυλωτό road movie παρουσιάζοντας όμορφες εικόνες από την μουντή Νέα Υόρκη, το Κονέκτικατ μέχρι και την Βοστόνη και το λαμπερό Βέγκας. Το σενάριο δεν παρουσιάζει σε κανένα σημείο κοιλιά και ο ρυθμός εξέλιξης είναι ικανοποιητικός. Σε αυτό σίγουρα ευθύνεται και το αξιόλογο καστ ''των παιδιών'' που σταδιακά εμφανίζεται στην οθόνη (Drew Barrymore, Kate Beckinsale, Sam Rockwell). Βέβαια, σε μια γνήσια mainstream dramedy σαν την συγκεκριμένη δεν λείπουν οι κάπως υπερβολικές μελοδραματικές στιγμές και τα αντίστοιχα κλισέ που τις πλαισιώνουν. Τα τελευταία όμως δεν φαίνονται τελικά να ενοχλούν την συνολικά όμορφη αίσθηση που αποκομίζει ένας θεατής από την παρακολούθηση της ταινίας.

Midlake - The Courage of Others

Folk Rock, LP (Κυκλοφορεί από τις 1 Φεβρουαρίου)

Ήτανε πριν από περίπου 3-4 χρόνια όταν πρωτοάκουσα τους Midlake. Συγκεκριμένα είχα φάει ένα κόλλημα με το κομμάτι τους ''Roscoe'', τόσο τα φωνητικά, όσο και ο ρυθμός και ο στίχος με είχανε συνεπάρει. Τους έψαξα τότε λίγο παραπάνω χωρίς όμως να ενθουσιαστώ περαιτέρω...

Φέτος μαθαίνω ότι κυκλοφορούν τον νέο, τρίτο τους δίσκο ''The Courage of Others''. Mπορώ να πω ότι για το 2010 ο εν λόγω δίσκος είναι από αυτούς που διχάζουν bloggers και μουσικόφιλους. Άλλοι γράφουν για το πόσο εξαιρετικός είναι, ενώ άλλοι τον θεωρούν απογοητευτικό. Εγώ προσωπικά τείνω προς τους πρώτους, αν και άργησα λίγο να αποκτήσω αυτήν την θετική στάση. Το ''Courage of Others'' δεν είναι από τους δίσκους που σε κερδίζουν με την πρώτη. Με λίγες ακροάσεις όμως το κάθε κομμάτι ξεχωριστά, αλλά και το συνολικό δημιούργημα βγάζει στον θεατή μια ζεστασιά, μια απαλότητα και τελικά τον αγκαλιάζει.

Λίγο η απαλή φωνή του Tim Smith που δένει έξοχα με τις ακουστικές κιθάρες και οι μελαγχολικοί ρυθμοί που δημιουργούν χωρίς μεγάλες προσπάθειες μια νοσταλγική ατμόσφαιρα φτάνουν να σε κατακτήσουν. Για κάποιους ακροατές μπορεί να λειτουργεί θετικά (ή και αρνητικά για άλλους) το γεγονός ότι ουσιαστικά κανένα κομμάτι δεν παρεκλίνει και δεν ακολουθεί τον δικό του δρόμο. Κάθε τραγούδι του άλμπουμ προσαρμόζεται στο συνολικό ύφος του δίσκου και έτσι η ροή της μουσικής των Midlake λειτουργεί ομοιόμορφα και συνεχόμενα.
Έτσι, το όμορφο εισαγωγικό κομμάτι ''Acts of Man'' αντικατοπτρίζει πλήρως ολόκληρο το άλμπουμ.

Gorillaz - Plastic Beach

Alternative/Pop/Hip Hop/Electronica, LP (Κυκλοφορεί από τις 3 Μαρτίου)

Από πάντα θαύμαζα την καρτουνιστική μπάντα των Damon Albarn (Blur) και Jamie Hewlett. Δεν ξέρω, αυτή η συνύπαρξη cool μουσικής και καλαίσθητης οπτικής παρουσίασης του εικονικού συγκροτήματος με συνεπήρε τότε το 2001 και συνεχίζει να με αρέσει. Τους άκουγα, ενώ παράλληλα θυμάμαι ότι και τους έπαιζα σε ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι που είχανε κυκλοφορήσει σε pc...

Έν έτη 2010 κυκλοφορούν τον τρίτο τους δίσκο, με τίτλο ''Plastic Beach''. H πλαστική παραλία σύμφωνα με τους ίδιους βρίσκεται σε ένα μυστικό νήσι στο πιο απομακρυσμένο και εγκαταλειμμένο μέρος του πλανήτη, στο οποίο υπάρχουν συντρίμμια και απομεινάρια της ανθρωπότητας...

Μουσικά τώρα το άλμπουμ χαρακτηρίζεται από διάφορες και ποικίλες συμμετοχές καλλιτεχνών που ανήκουν σε διαφορετικά μουσικά στρατόπεδα. Από Mos Def, De La Soul και Snoop Dogg της hip hop φατρίας μέχρι και Mark E. Smith, Lou Reed, Mick Jones (The Clash) και Paul Simon της rock κουλτούρας, αλλά και τον Bobby Womack ως funk-soul περσόνα βρίσκουμε και απολαμβάνουμε τα πάντα στην πλαστική παραλία.
Άλλωστε κομμάτια όπως το single ''Stylo'' και το ξεχωριστό ''Empire Ants'' πιστοποιούν αυτό το μουσικό κοκτέιλ που δημιουργούν τόσο όμορφα οι Gorillaz στα περισσότερα σημεία του άλμπουμ. Σχετικά με το τελευταίο ξεκινάει ως μια απαλή, γαλήνια μπαλάντα, εξελίσσεται σε disco anthem των 80s και τελικά κλείνει ηλεκτρονικά με δυνατό break beat, όπως και πολλά άλλα τραγούδια του δίσκου. Μεταξύ όλων αυτών των παραπάνω χαρακτηριστικών ξεχωρίζει βέβαια και η τεμπέλικη φωνή του Damon Albarn, που χαρίζει ένα ιδιαίτερο ύφος σε τραγούδια όπως το ''Rhinestone Eyes''. Και επειδή πρόκειται για άλμπουμ των Gorillaz πάνω σε όλα υπάρχει ένα διάχυτο pop ύφος, με κυριότερο εκφραστή το γλυκανάλατο ''On Μelancholy Hill''. Κερασάκι στην ποικιλόμορφη, αλλά και συνάμα τόσο απολαυστική τούρτα είναι η συμμετοχή της National Orchestra for Oriental Αrabic Music...

Δείτε το εκπληκτικό videoclip του ''Stylo'' με την εμφάνιση του Bruce Wills!

MY WEEKLY REVIEW

(-) ''Flash Delirium''. Το πρώτο δείγμα της νέας δουλειάς των MGMT. To μόνο θετικό που συμπέρανα στην όλη υπόθεση είναι το δωρεάν download...Κακό εώς και ενοχλητικό θα το χαρακτήριζα. Για το ότι το ''Congratulations'' θα διέφερε από το ''Oracular Spectacular'' και το ότι θα έλειπαν τα ραδιοφωνικά χιτ μας το είχανε ξεκαθαρίσει, αλλά και τόσο πολύ...Περιμένω βέβαια και την ακρόαση ολόκληρου του άλμπουμ να βγάλω ένα τελικό συμπέρασμα.

( ) Οι Pink Floyd κατά της δισκογραφικής εταιρείας EMI. Στο μικροσκόπιο οι ιντερνετικές πωλήσεις των κομματιών της θρυλικής μπάντας από την δισκογραφική και τα κέρδη που δεν μοιράστηκαν...Έτσι εν έτη 2010 πρέπει και οι Pink Floyd να προσαρμοστούν στα νέα ψηφιακά δεδομένα.

(+) Ο ''Ρομπέν των Δασών'' επιστρέφει στην οθόνη. Με σκηνοθέτη τον Ridley Scott (''American Gangster'', ''Black Hawk Down'') και πρωταγωνιστή τον αξιόλογο Russell Crowe βγαίνει στις αίθουσες στα μέσα Μαϊου. Δείτε το πολύ καλό trailer που ακολουθεί στο τέλος.

(+) O αποκλεισμός της αχώνευτης Ρεάλ Μαδρίτης από την Λυόν στην φάση των 16 του Champions League. Tα συμπεράσματα : Για 6η συνεχόμενη φορά η Ρεάλ δεν περνάει στην προημιτελική φάση και ότι τελικά τα λεφτά (εδώ μιλάμε για περσινές επενδύσεις των 252 εκ. € !) δεν φέρνουν από μόνα τους την ευτυχία...

(-) Η Florence + the Machine φαίνεται να έχουνε κλέψει τo ''Rabbit Heart (Raise Up)'' από την Νεοϋρκέζικη μπάντα Gang Gang Dance και το κομμάτι τους ''House Jam''. Οι ομοιότητες είναι εμφανείς και οι Βρετανοί θα παραχωρήσουν ένα ποσοστό από τα δικαιώματα του τραγουδιού. Κρίμα για ένα από τα κορυφαία μουσικά σχήματα του 2009..

( ) Ο Robert Pattinson, teen idol και πρωταγωνιστής των Twilight επιθυμεί να ασχοληθεί με την μουσική. Θέλει μέσα στον χρόνο να ξεκινήσει με την ηχογράφηση και να κυκλοφορήσει τον προσωπικό του δίσκο το 2010. Να δούμε τι θα ακούσουμε. Άλλωστε έχει συμμετάσχει στο soundtrack του πρώτου Twilight και αναφέρει ως επιρροές του τον Van Morrison και Kings of Leon.

(+) ''Τhe Boys Are Back''. Συμπαθητικό οικογενειακό δράμα με ένα αρκετά καλό Clive Owen, στον ρόλο του πατέρα, που μετά τον θάνατο της συζύγου του, μαθαίνει να μεγαλώνει μόνος του τα παιδιά. Περιέχει βέβαια αρκετές μελοδραματικές εξάρσεις, θέλει να διατηρήσει ένα ρεαλιστικό ύφος, ενώ παράλληλα εμφανίζει περιοδικά στην οθόνη την νεκρή μητέρα...Πάντως, ο Clive Owen δείχνει μια ευάλωτη και συναισθηματική όψη του εαυτού του και κάνει την ταινία να κερδίζει αρκετούς πόντους.

(+) Το υπέροχο, ταξιδιάρικο ''Spanish Sahara'' των Foals του frontman Yannis Philippakis. Απαλό και επιβλητικό στο μεγαλύτερό του μήκος με μια καταπληκτική κορύφωση προς το τέλος. Είναι το εισαγωγικό track και πρώτο single του νέου τους άλμπουμ ''Total Life Forever''.

The Lovely Bones (Παραδεισένια Οστά)

Δράμα/Φαντασίας, Η.Π.Α./Βρετανία/Νέα Ζηλανδία 2009 (Έκανε πρεμιέρα στις 11 Μαρτίου)

Υπόθεση: Η 13χρονη Susie Salmon (Saoirse Ronan), πέφτει θύμα άγριου βιασμού και στη συνέχεια δολοφονείται από τον μοναχικό γείτονα George Harvey (Stanley Tucci). Kάπου μεταξύ της ζωής και του θανάτου, της γης και του παραδείσου, το κορίτσι παρατηρεί τις αντιδράσεις της οικογένειάς της, τις προσπάθειες εξιχνίασης της δολοφονίας από την αστυνομία και τις κινήσεις του δολοφόνου με απώτερο στόχο την εξιλέωση...

Συνολικά καλή ταινία και όμορφα σκηνοθετημένη από τον δημιουργό του ''Άρχοντα των Δαχτυλιδιών'' Peter Jackson. Η φωτογραφία, ιδιαίτερα οι ονειρικές σκηνές και η εικονογράφηση του παραδείσου είναι έντονα ψυχεδελικές, με ένα όργιο χρωμάτων να ικανοποιεί τις αισθήσεις του θεατή. Επιπλέον, το μοντάζ και η κάμερα διατηρούν σε καλούς ρυθμούς την προσοχή του θεατή και την εξέλιξη του σεναρίου, τόσο στην γήινη, όσο και στην παραδεισένια δραστηριότητα.

Μεταξύ αρκετών αδιάφορων ερμηνειών (Rachel Weisz, Mark Wahlberg, Susan Sarandon) ξεχωρίζουν η ερμηνεία της μικρής Saoirse Ronan, που κάποιες στιγμές μας παρουσιάζεται μελαγχολική, ενώ άλλες φορές με ένα αισιόδοξο βλέμμα. Μέσα από τα μάτια της ο θεατής γίνεται μάρτυρας της σωματικής και ψυχολογικής κακοποίησης που δέχτηκε αυτό το κορίτσι. Η σχέση του θύματος με το οικογενειακό και κοινωνικό της περιβάλλον αποτυπώνονται αποτελεσματικά στην οθόνη. Παράλληλα, σπουδαία η ερμηνεία του Stanley Tucci, ο οποίος ενσαρκώνει εκπληκτικά τον αρρωστημένο, διεστραμμένο δολοφόνο γείτονα. Δίκαια η υποψηφιότητά του στα φετινά Oscars.

Έτσι το ''The Lovely Bones'', ως ένα κοκτέιλ ταινίας φαντασίας, οικογενειακού δράματος, εφηβικού ρομάντζου και αστυνομικού θρίλερ χαρακτηρίζεται από καλές, έντονες δραματικές στιγμές, αλλά και αρκετές κακές. Οι μεταφυσικές ανησυχίες σε συνδυασμό με τον κοινωνικό προβληματισμό, φιλτραρισμένα με την πρόθεση μιας δόσης ανθρωπιάς, τελικά δεν νομίζω να μεταφέρονται αποτελεσματικά στον θεατή. Μάλλον, ο Peter Jackson θέλοντας να μας παρουσιάσει από διαφορετικές οπτικές γωνίες μια θλιβερή εφηβική ιστορία χάνει τελικά την ουσιά. Μπορεί η ταινία του συνολικά να είναι όμορφη και να παρακολουθείται με ενδιαφέρον, αλλά η συνύπαρξη και ταυτόχρονη εξέλιξη όλων των παραπάνω κινηματογραφικών ειδών λειτουργεί εις βάρος της συνολικής αίσθησης/ικανοποίησης του θεατή, ή τουλάχιστον έτσι λειτούργησε σε εμένα...

6.7/10

Frightened Rabbit - The Winter of Mixed Drinks

Indie Rock, LP (Κυκλοφορεί από τις 1 Μαρτίου)

Οι Frightened Rabbit είναι ένα πενταμελές συγκρότημα από την Γλασκόβη. Και εδώ που τα λέμε, στη Σκωτία αρχίζουν και ξεπηδούν φρέσκα, νέα indie rock σχήματα (άκου τους We Were Promised Jetpacks), που αξίζουν την προσοχή μας.

Oι Frightened Rabbit, με το τρίτο τους άλμπουμ και τον υπέροχο τίτλο ''The Winter of Mixed Drinks'' συνδυάζουν τις δυνατές indie rock κιθάρες με αρκετά folk στοιχεία δημιουργώντας έτσι ένα απολαυστικό μουσικό κοκτέιλ. Παράλληλα παρατηρείται η στιβαρή φωνή του Scott Hutchison, που ξεπροβάλλει σε κάθε κομμάτι και του δίνει ένα ξεχωριστό ύφος. Οι στίχοι τους μιλάνε για απόδραση και ελευθερία, και η μπάντα εκφράζεται με έναν επιβλητικό τρόπο, στιχουργικά, μουσικά, αλλά και φωνητικά. Το στοιχείο της θάλασσας, όσο και του βουνού υπάρχει σε κάθε σημείο του δίσκου, άλλωστε σε ένα τέτοιο έντονα φυσικό τοπίο πραγματοποιήθηκαν και οι ηχογραφήσεις του.

Σχετικά με τον τίτλο, ο ίδιος ο Hutchison αναφέρει : "I think we've all had odd, lonely, fallow periods in life, where you find yourself detached from everything, drifting and lost. That's what [the title] means to me, but most importantly, it's the moments of joy afterwards, during recovery, that defines the dark period."

Ξεχωρίζω το πρώτο single ''Swim until you can't see land'' που εμπεριέχει την προαναφερόμενη αίσθηση της απόδρασης και το όμορφο ''Τhe Wrestle''.

Oscars 2010, ο απόηχος

Ήτανε η πρώτη φορά που παρακολουθούσα ζωντανά και ολοκληρωμένα την τελετή απονομής των βραβείων Oscar. Πέρα από το ''τέρμα αμερικανιά'' red carpet που εκκίνησε την βραδιά και τα διάφορα γλυψίματα μεταξύ των ηθοποιών και δημοσιογράφων, η μετέπειτα τελετή κύλησε ομαλά και ευχάριστα.

Πολύ καλή είσοδο, σε ύφος μιούζικαλ, χάρισε στο κοινό ο Neil Patrick Harris ή αλλιώς ο γνωστός, τηλεοπτικός ''θεός'' Barney Stinson της σειράς ''How I met your mother''. Aργότερα και καθ'όλη τη διάρκεια του show ήτανε ευχάριστη και άκρως διασκεδαστική η παρουσία των Steve Martin και Αlec Baldwin ως hosts της βραδιάς. Το πρωταγωνιστικό δίδυμο της κωμωδίας ''It's Complicated'' είχε την απαιτούμενη χημεία σε κάθε στιγμή της εμφάνισής τους. Επιπλέον, εξαιρετικός και ο κωμικός Ben Stiller, ο οποίος ντύθηκε...Avatar!

Το μόνο που μου την έδινε ήτανε τα υπεροπτικά μούτρα του σκηνοθέτη James Cameron, του οποίου το ''Avatar'' δέχτηκε μεγάλη ήττα από το ''The Hurt Locker'' της πρώην γυναίκας του Kathryn Bigelow. Έτσι η Bigelow είναι η πρώτη γυναίκα σκηνοθέτης που κερδίζει Οscar και πιστεύω ότι το άξιζε φέτος. Δυστυχώς το πήρε και η Sandra Bullock, ενώ άλλες το άξιζαν σίγουρα περισσότερο. Βέβαια, να πω ότι παραδέχομαι την τελευταία για την προχθεσινή της cool εμφάνιση για τα Χρυσά Βατόμουρα. Έτσι φέτος η Sandra πήρε και Oscar και Βατόμουρο ταυτόχρονα...Φυσικά και χάρηκα για τον Jeff Bridges, ένας μεγάλος ηθοποιός που επιτέλους κερδίζει το πρώτο του Oscar, χωρίς όμως να έχω δει την ερμηνεία του στο ''Crazy Hearts''.

Άλλη μια ταινία που δεν έχω δει ακόμη, αλλά σκοπεύω να το κάνω τις επόμενες ημέρες, είναι το ''The Secret in their eyes'' από την Αργεντινή και παράλληλα η καλύτερη ξενόγλωσση ταινία σύμφωνα με την Ακαδημία. Εγώ πάντως στενοχωρήθηκα που δεν είδα στην πρώτη θέση το γερμανικό αριστούργημα ''Das Weisse Band''. Tέλος, αρκετά καλά τα πήγανε ''Up'' και ''Precious'', ενώ η dramedy ''Up in the Air'' έμεινε τελικά χωρίς βραβείο...

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ:

Κατανομή Βραβείων Ανά Ταινία
The Hurt Locker 6
Avatar 3
Precious 2
Up 2
Crazy Heart 2
Inglourious Basterds 1
The Blind Side 1
Star Trek 1
The Young Victoria 1
The Cove 1
El Secreto De Sus Ojos 1

Oscars 2010

Ακολουθούν οι νικητές της μεγάλης κινηματογραφικής βραδιάς...Σύντομα τα σχόλια και οι εντυπώσεις μιας τελετής που με κράτησε ξύπνιο μέχρι τις 7 το πρωί...

Όσκαρ Α 'Ανδρικού Ρόλου σε πρωταγωνιστικό ρόλο Jeff Bridges στο "Crazy Heart" (Fox Searchlight) George Clooney στο "στον αέρα" (Paramount σε συνεργασία με Cold Spring Pictures, και DW Studios) Colin Firth στην "ενός και μόνο ανθρώπου" (The Weinstein Company) Μόργκαν Φρίμαν στο "Invictus" (της Warner Bros). Jeremy Renner στο "The Hurt θυρίδες» (Κορυφής Entertainment) Όσκαρ Α 'Ανδρικού Ρόλου σε υποστηρικτικό ρόλο Matt Damon στο "Invictus" (της Warner Bros). Γούντι Χάρελσον στο "The Messenger" (παλμογράφο Εργαστήρια) Κρίστοφερ Πλάμερ στο "The Last Station" (Sony Pictures Classics) Stanley Tucci στο "The Lovely Bones (DreamWorks σε συνεργασία με Film4, Distributed by Paramount) Christoph Waltz στο "Inglourious Basterds" (The Weinstein Company) Όσκαρ για καλύτερη ηθοποιό σε πρωταγωνιστικό ρόλο Sandra Bullock στο "The Blind Side" (της Warner Bros). Ελεν Μίρεν στο "The Last Station" (Sony Pictures Classics) Carey Mulligan στο "Μια Εκπαίδευση" (Sony Pictures Classics) Gabourey Sidibe στο "Πολύτιμα: βασισμένο στο μυθιστόρημα" Push "από Sapphire" (Lionsgate) Μέριλ Στριπ στο "Julie & Julia" (Sony Pictures Releasing) Όσκαρ για καλύτερη ηθοποιό σε έναν ενισχυτικό ρόλο Penélope Cruz στο "Nine" (The Weinstein Company) Vera Farmiga στο "στον αέρα" (Paramount σε συνεργασία με Cold Spring Pictures, και DW Studios) Μάγκι Τζίλενχαλ στο "Crazy Heart" (Fox Searchlight) Άννα Kendrick στο "στον αέρα" (Paramount σε συνεργασία με Cold Spring Pictures, και DW Studios) Mo'Nique στο "Πολύτιμα: βασισμένο στο μυθιστόρημα" Push "από Sapphire" (Lionsgate) Όσκαρ για την καλύτερη μεγάλου μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων "Coraline" (Focus Features) - Henry Selick "Fantastic κ. Fox" (20th Century Fox) - Γουές Αντερσον «Η πριγκίπισσα και το βάτραχος" (Walt Disney) - John Musker και Ron Clements "Το μυστικό της Kells" (GKIDS) - tomm Moore "Up" (Walt Disney) - Πίτερ Ντόκτερ Όσκαρ για την Καλλιτεχνική Διεύθυνση "Avatar" (20th Century Fox) Art Σκηνοθεσία: Ρικ Κάρτερ και ο Robert Stromberg Set Διακόσμηση: Κιμ Sinclair "Το Imaginarium του γιατρού Παρνασσού" (Sony Pictures Classics) Art Direction: Dave Warren και Αναστασία Masaru Set Διακόσμηση: Caroline Smith "Nine" (The Weinstein Company) Καλλιτεχνική Διεύθυνση: John Myhre Set Διακόσμηση: Gordon Sim "Σέρλοκ Χολμς» (της Warner Bros). Art Direction: Sarah Greenwood Set Decoration: Katie Spencer "The Young Victoria" (Apparition) Art Σκηνοθεσία: Πατρίς Vermette Set Διακόσμηση: Maggie Gray Βραβείο για την επίτευξη στην κινηματογράφηση "Avatar" (20th Century Fox) - Mauro Fiore "Ο Χάρι Πότερ και ο Ημίαιμος Πρίγκιπας" (της Warner Bros). - Bruno Delbonnel "Η Hurt θυρίδες» (Κορυφής Entertainment) - Barry Ackroyd "Inglourious Basterds" (The Weinstein Company) - Robert Richardson «Η Λευκή Κορδέλα" (Sony Pictures Classics) - Christian Berger Για Όσκαρ Κοστούμια? "Bright Star" (Apparition) - Janet Patterson "Coco Chanel πριν" (Sony Pictures Classics) - Catherine Λετεριέ "Το Imaginarium του γιατρού Παρνασσού" (Sony Pictures Classics) - Monique Prudhomme "Nine" (The Weinstein Company) - Colleen Atwood "The Young Victoria" (Apparition) - Sandy Powell Όσκαρ Καλύτερης Διευθυντής "Avatar" (20th Century Fox) - James Cameron "Η Hurt θυρίδες» (Κορυφής Entertainment) - Kathryn Bigelow "Inglourious Basterds" (The Weinstein Company) - Κουέντιν Ταραντίνο "Πολύτιμα: βασισμένο στο μυθιστόρημα" Push "από Sapphire" (Lionsgate) - Lee Daniels "Στον αέρα" (Paramount σε συνεργασία με Cold Spring Pictures, και DW Studios) - Jason Reitman Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους ταινία "Βιρμανία Στρατός (παλμογράφο Εργαστήρια) The Magic Hour Films Παραγωγή - Anders Østergaard και Møller-Lise Lens "Η Cove» (καθ 'οδόν Αξιοθέατα) Louie Psihoyos και Fisher Stevens "Τρόφιμα, Inc." (Magnolia Pictures) Μια Robert Kenner Films Παραγωγή - Robert Kenner και Ελίζας Pearlstein «Το πιο επικίνδυνο άνδρα στην Αμερική: Daniel Ellsberg και το Πεντάγωνο Papers" Μια Κόβνο Επικοινωνιών Παραγωγή - Judith Ehrlich και Rick Goldsmith "Ποια Way Home" Ο κ. Mudd Παραγωγή - Rebecca Cammisa Όσκαρ για το καλύτερο ντοκιμαντέρ μικρού μήκους "Αφύσικο καταστροφών της Κίνας: Τα Δάκρυα της Επαρχίας Sichuan" Ένα Downtown Κοινότητα Television Center Παραγωγή - Jon Alpert και Matthew O'Neill "Η τελευταία εκστρατεία του Διοικητή Booth Gardner" Just A Παραγωγή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης - Daniel Νεολαίας και Henry Ansbacher "Ο Τελευταίος Truck: Κλείσιμο των ΓΤ φυτών" Μια Community Media Παραγωγή - Steven Bognar και Julia Reichert "Μουσική Σύνεση" Μια Παραγωγή iThemba - Ross Roger Williams και Elinor Burkett "Κουνέλι à la Βερολίνο" (Διανομή Deckert) Μια MS Films Παραγωγή - Bartek Konopka και Άννα Wydra Όσκαρ Καλύτερου Μοντάζ "Avatar" (20th Century Fox) - Stephen Rivkin, John Refoua και James Cameron "Περιοχή 9" (Sony Pictures Releasing) - Julian Clarke "Η Hurt θυρίδες» (Κορυφής Entertainment) - Bob Murawski και Chris Innis "Inglourious Basterds" (The Weinstein Company) - Sally Menke "Πολύτιμα: βασισμένο στο μυθιστόρημα" Push "από Sapphire" (Lionsgate) - Joe Klotz Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας "Ajami" (Kino International) Μια Inosan Παραγωγή - Ισραήλ "El Secret de Sus Ojos" (Sony Pictures Classics) Μια Μπακαλιάρος Films Παραγωγή - Αργεντινή "Το Γάλα Sorrow" Ένα Wanda Vision / Oberon Cinematografica / [color \u003d # 018D25! σημαντικό]Vela[/ COLOR] Παραγωγή - Περού "Un προφήτη" (Sony Pictures Classics) Και Γιατί Δεν / Page 114/Chic Films Παραγωγή - Γαλλία «Η Λευκή Κορδέλα" (Sony Pictures Classics) An X Filme Creative Pool / Wega Ταινιών / Les Films du losange / Lucky Red Παραγωγή - Γερμανία Όσκαρ Καλύτερου Μακιγιάζ "Il Divo" (MPI Media Group μέσω Music Box) - Aldo Signoretti και Vittorio Sodano "Star Trek" (Paramount και Spyglass Entertainment) - Barney Burman, Mindy Hall και Joel Harlow "The Young Victoria" (Apparition) - Jon Henry Gordon και Jenny Shircore Όσκαρ για Καλύτερη αρχική "Avatar" (20th Century Fox) - James Horner "Fantastic κ. Fox" (20th Century Fox) - Alexandre Desplat "Η Hurt θυρίδες» (Κορυφής Entertainment) - Marco Beltrami Buck Sanders και "Σέρλοκ Χολμς» (της Warner Bros). - Hans Zimmer "Up" (Walt Disney) - Michael Giacchino Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού "Σχεδόν υπάρχει" από το "Η πριγκίπισσα και το Frog" (Walt Disney) - μουσική και στίχους του Randy Newman "Κάτω στη Νέα Ορλεάνη" από το "Η πριγκίπισσα και το βάτραχος" (Walt Disney) - μουσική και στίχους του Randy Newman "Loin de Paname" από το "Παρίσι 36" (Sony Pictures Classics) - Μουσική Reinhardt Wagner Κείμενο Frank Thomas "Take It All" από το "Nine" (The Weinstein Company) - μουσική και στίχους του Maury Yeston "Το κουρασμένο Kind (Θέμα από Crazy Heart)" από το "Crazy Heart" (Fox Searchlight) - μουσική και στίχους από Ryan Bingham και T Bone Burnett Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας "Avatar" (20th Century Fox) Μια Lightstorm Ψυχαγωγία Παραγωγή - James Cameron και Jon Landau, οι παραγωγοί "Η τυφλή πλευρά" (της Warner Bros). Μια Alcon Entertainment Παραγωγή - οι υποψήφιοι πρέπει να καθορίσουν τις "Περιοχή 9" (Sony Pictures Releasing) Block A / Χάνσον Παραγωγή - Peter Jackson και Carolynne Cunningham, οι παραγωγοί "Η Εκπαίδευση" (Sony Pictures Classics) Μια Finola Dwyer / Wildgaze Films Παραγωγή - Finola Dwyer και Αμάντα Posey, οι παραγωγοί "Η Hurt θυρίδες» (Κορυφής Entertainment) Kathryn Bigelow, Mark Boal, και Nicolas Chartier Greg Shapiro, Παραγωγοί "Inglourious Basterds" (The Weinstein Company) Μια Weinstein Company / Universal Pictures / A Band Εκτός / Zehnte Babelsberg Παραγωγή - Lawrence Bender, οι παραγωγοί "Πολύτιμα: βασισμένο στο μυθιστόρημα" Push "από Sapphire" (Lionsgate) Μια Lee Daniels Διασκέδαση / Ψυχαγωγία Smokewood Παραγωγή - Lee Daniels, Sarah Siegel-Magness και Gary Magness, οι παραγωγοί "Μια Σοβαρές Man" (Focus Features) Μια εργασίας Τίτλος Films Παραγωγή - Joel Coen και Ethan Coen, Producers "Up" (Walt Disney) Μια Παραγωγή Pixar - Jonas Rivera, Παραγωγός "Στον αέρα" (Paramount σε συνεργασία με Cold Spring Pictures, και DW Studios) Μια Montecito Picture Εταιρεία Παραγωγής - Daniel Dubiecki, Ivan Reitman και Jason Reitman, οι παραγωγοί Όσκαρ για την καλύτερη ταινία μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων "Γαλλική ψητό" Η κολοκύθας Factory / Bibo Ταινιών Παραγωγή - Fabrice Joubert O. "O'Grimm γιαγιάς Κοιμωμένη" (Brown Bag Films) Μια Brown Bag Films Παραγωγή - Nicky Phelan και Darragh O'Connell "Η Λαίδη και το Reaper (La Dama y la Muerte)" Μια Kandor γραφικών και Πράσινο Φεγγάρι Παραγωγή - Πες Javier Gracia "Στρατόπεδα" (Autour de Minuit) Μια Autour de Minuit Παραγωγή - Nicolas Schmerkin "Ένα θέμα Loaf και θανάτου" (Aardman Animations) Μια Aardman Animations Παραγωγή - Nick Park Όσκαρ για την καλύτερη ταινία μικρού μήκους καινοτόμων "Η πόρτα" (Network Ireland Television) Μια Octagon Films Παραγωγή - Juanita Wilson και James Flynn "Αντί να Abracadabra" (Η Σουηδικού Ιδρύματος Κινηματογράφου) Μια Directörn & Fabrikörn Παραγωγή - Patrik Eklund και ο Ματίας Fjellström "Καφέ" Α Gregg Helvey Παραγωγή - Gregg Helvey «Ψάρια Θαύμα" (Premium Films) Μια Druid Films Παραγωγή - Luke Doolan και Drew Bailey "Η Νέα Ενοικιαστές" Ένα πάρκο Εικόνες και M & M Παραγωγή - Joachim Επιστροφή και tivi Magnusson Όσκαρ για καλύτερο ήχο "Avatar" (20th Century Fox) - Christopher Boyes και Gwendolyn Yates Whittle "Η Hurt θυρίδες» (Κορυφής Entertainment) - Paul NJ Ottosson "Inglourious Basterds" (The Weinstein Company) - Wylie Stateman "Star Trek" (Paramount και Spyglass Entertainment) - Mark Stoeckinger και Alan Rankin "Up" (Walt Disney) - Michael Silvers και Tom Myers Όσκαρ για καλύτερη ηχητικά εφέ "Avatar" (20th Century Fox) - Christopher Boyes, Gary Summers, Andy Nelson και Tony Johnson "Η Hurt θυρίδες» (Κορυφής Entertainment) - Paul NJ Ottosson και Ray Μπέκετ "Inglourious Basterds" (The Weinstein Company) - Michael Minkler, Tony Lambert και Mark Ulan "Star Trek" (Paramount και Spyglass Entertainment) - Άννα Behlmer, Andy Nelson και Peter J. Devlin "Transformers: Η εκδίκηση του Fallen (DreamWorks και η Paramount σε συνεργασία με Hasbro, διανομή Paramount) - Greg P. Russell, Gary Summers και Geoffrey Patterson Όσκαρ για το καλύτερο οπτικά εφέ "Avatar" (20th Century Fox) - Joe Letteri, Stephen Rosenbaum, Richard Baneham και Andrew R. Jones "Περιοχή 9" (Sony Pictures Releasing) - Dan Kaufman, Peter Muyzers, Ρόμπερτ Habros και Matt Aitken "Star Trek" (Paramount και Spyglass Entertainment) - Roger Guyett, Russell Earl, Paul Kavanagh και Μπαρτ Ντάλτον Για Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου "Περιοχή 9" (Sony Pictures Releasing) - γραμμένο από Neill Blomkamp και Terri Tatchell "Η Εκπαίδευση" (Sony Pictures Classics) - Nick Hornby script "Στην Loop" (IFC Films) - σενάριο, Jesse Armstrong, Simon Blackwell, Armando Iannucci, Tony Roche "Πολύτιμα: βασισμένο στο μυθιστόρημα" Push "από Sapphire" (Lionsgate) - σενάριο Geoffrey Fletcher "Στον αέρα" (Paramount σε συνεργασία με Cold Spring Εικόνες και DW Studios) - Jason Reitman Σεναρίου και Sheldon Turner Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου "Η Hurt θυρίδες» (Κορυφής Entertainment) - γραπτή του Mark Boal "Inglourious Basterds" (The Weinstein Company) - γραμμένο από Κουέντιν Ταραντίνο «Ο αγγελιοφόρος" (παλμογράφο Εργαστήρια) - από τον Αλεσάντρο Camon & Oren Moverman "Μια Σοβαρές Man" (Focus Features) - γραμμένο από Joel Coen και Ethan Coen "Up" (Walt Disney) - Σενάριο Bob Peterson, Πίτερ Ντόκτερ Ιστορία Docter Πιτ, Bob Peterson, Tom McCarthy

MY WEEKLY REVIEW

( ) Τζούλια Αλεξανδράτου. Η κοπέλα μονοπώλησε το ενδιαφέρον μιας ολόκληρης χώρας τις τελευταίες ημέρες και μετατόπισε τον ελληνικό λαό από την οικονομική κρίση. Μία χρυσοπουλημένη, καλογυρισμένη τσόντα άλλαξε για πάντα την ελληνική σόουμπιζ...Γεννήθηκε μια νέα πορνοστάρ? Ο καιρός θα δείξει. Πάντως, φήμες θέλουν την Sirina Productions να κυκλοφορεί και δεύτερη ''ταινία'' με τις επιδόσεις της Τζούλιας...

(-) Marina and the Diamonds ή αλλιώς Μαρίνα Διαμάντη. Τα είχαμε πεί και στο παρελθόν εδώ. Aπό τον περασμένο Οκτώβριο είχα ακούσει το αδιάφορο EP. Δεν νομίζω να τα πάει και καλύτερα στο πρώτο της άλμπουμ, απλά απογοητευτικό. Aδιάφορη ποπ μουσική, τραγούδια που μου μοιάζουν όλα ίδια. Προτιμώ φυσικά την Lily Allen.

(+) Οk Go το συγκρότημα, ''Τhis too shall pass'' το κομμάτι. Δεν γράφω για το τραγούδι, αλλά για το ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ βιντεοκλίπ (ακολουθεί στο τέλος) που όπως διάβασα χρειάστηκε 7 μήνες να γίνει...Άξιζε πάντως!

(-) To θρίλερ ''The Box'' (''To Kουτί''), με την Cameron Diaz, που παίζει αυτή τη στιγμή στις αίθουσες. Ενδιαφέρον, ρετρό σκηνοθεσία που δημιουργεί μια χιτσκοκική ατμόσφαιρα. Από εκεί και έπειτα όμως οι αδιάφορες ερμηνείες και κυρίως το κακό σενάριο χαλάνε το όλο δημιούργημα.

(-) Το γεγονός ότι το ''Alice in Wonderland'' του Tim Burton δεν έχει κάνει ακόμη πρεμιέρα στην Θεσσαλονίκη σε 3d μορφή, και δεν έχω ιδέα πότε θα το κάνει. Αν έχει κανείς περαιτέρω πληροφορίες για αυτό το θέμα ας με ενημερώσει..

(+) Aπόψε λέω να ξενυχτίσω για τα Oscars. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η μάχη μεταξύ του πρώην ζεύγους για το βραβείο της Καλύτερης Ταινίας. ''Avatar'' ή ''The Hurt Locker''? Θα το δούμε. Επίσης, θα γίνει το κακό και θα πάρει η Sandra Bullock το Οscar Α'Γυναικείου Ρόλου, ενώ αναμφίβολα το αξίζουν περισσότερο η Carey Mulligan, η Meryl Streep ή η Gabourey Sidibe? Μάλλον...

The Hurt Locker

Πολεμική, Η.Π.Α. 2008 (Κάνει πρεμιέρα στις 11 Μαρτίου)

Υπόθεση: Η ταινία απεικονίζει την σκληρή και ριψοκίνδυνη καθημερινότητα μιας επίλεκτης ομάδας Αμερικανών πυροτεχνουργών στην Βαγδάτη. Όταν καταφτάνει ο νέος τους αρχηγός SSG William James (Jeremy Renner), λόγω του απείθαρχου και παράτολμου χαρακτήρα του, ο αγώνας για επιβίωση γίνεται σκληρότερος...

Δεν θα σταθώ στον αμφισβητούμενο ιδεολογικό προσανατολισμό του ''The Hurt Locker'' ή αν τελικά καταφέρνει να περάσει με εύστοχο τρόπο τα αντιπολεμικά μηνύματα. Ούτε θα σχολιάσω το πόσο ''αμερικανιά'' είναι ή αν εκθειάζει σε υπέρμετρο βαθμό την γενναιότητα και τον ουμανισμό των Αμερικανών στρατιωτών.

Προσωπικά δεν τρελαίνομαι για πολεμικές περιπέτειες. Η σκηνοθέτης Kathryn Bigelow, πρώην σύζυγος του James Cameron, απρόσμενα όμως κατάφερε να με κρατήσει επί δύο ώρες καρφωμένο στην καρέκλα. Η κοφτερή και άμεση φωτογραφία, οι ωμά ρεαλιστικές σκηνές, το εκπληκτικό μοντάζ που κάποιες φορές θύμιζε ντοκιμαντέρ και η ανατριχιαστική λεπτομέρεια στην καθημερινή σκιαγράφηση των πολεμικών αποστολών πολλαπλασιάζουν και εντείνουν την αγωνία του θεατή. Η ένταση σε αρκετά σημεία κορυφώνεται και η παρακολούθηση του κάπως επαναλαμβανόμενου σεναρίου κυλάει άνετα.

Επιπλέον, άλλο ένα θετικό στοιχείο της ταινίας είναι η αποτελεσματική αποκρυπτογράφηση της ψυχολογίας των στρατιωτών. Μερικοί υποκύπτουν στην πίεση και δεν αντέχουν το καθημερινό παιχνίδι μεταξύ ζωής και θανάτου. Σε άλλους αντιθέτως αυτό λειτουργεί θετικά ως πηγή δύναμης, πάθους και αδρεναλίνης. Εύστοχα οι δημιουργοί μας λένε ότι ''ο πόλεμος είναι ένα ναρκωτικό''.

Ήδη η ταινία τα πήγε πάρα πολύ καλά και σάρωσε στα βρετανικά βραβεία Bafta. Μένει να δούμε πώς θα τα πάει αύριο στα Oscars. Μεγαλύτερος ανταγωνιστής του το ''Avatar'' του James Cameron...

8.0/10

The Soft Pack - The Soft Pack

Indie Rock, LP (Κυκλοφορεί από τις 2 Φεβρουαρίου)

Το εξώφυλλο της πρώτης ολοκληρωμένης δισκογραφικής δουλειάς των Καλιφορνέζων The Soft Pack ''βρωμάει'' καλοκαίρι. Άλλο τόσο φρέσκο και καλοκαιρινό είναι και το μουσικό περιεχόμενο του ομώνυμου δίσκου.

Αν σας αρέσει ο καθαρόαιμος, απολαυστικός και πιασιάρικος indie rock ήχος δεν θα προσπεράσετε, αλλά μάλλον θα κολλήσετε. Σε όλα τους τα κομμάτια οι πρώην The Muslims, που τροποποίησαν το όνομά τους για ευνόητους λόγους, ακούγονται ευδιάθετοι και θορυβώδεις, με κορυφαία στιγμή απογείωσης το κομμάτι ''Parasites''.

Ξεχωρίζω από ένα συμπαθέστατο μουσικό σύνολο τα τραγούδια ''Answer to Yourself'', ''More or Less'' και ''Mexico''..

City Island (Oικογένεια σε Παράνοια)

Δραματική κωμωδία, Η.Π.Α. 2009 (Έκανε πρεμιέρα στις 10 Δεκεμβρίου)

Υπόθεση: Η οικογένεια Rizzo είναι μια δυσλειτουργική οικογένεια που κατοικεί στην περιοχή City Island της Νέας Υόρκης. Τα μέλη της κρύβουνε μυστικά μεταξύ τους, άλλα περισσότερο, και άλλα λιγότερο αθώα. Από την στιγμή όμως που μπαίνει ένας μυστήριος νεαρός, πρώην κατάδικος, στην καθημερινότητά τους, οι εξελίξεις στο σπιτικό τους επιταχύνονται ραγδαία...

Eυχάριστη έκπληξη το ''City Island'' του ανεξάρτητου σκηνοθέτη Raymond De Felitta. Με ένα καλογραμμένο και όμορφα δομημένο σενάριο, καλογυρισμένο και με αξιόλογους χαρακτήρες θα έπρεπε κανονικά να απολαμβάνει μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα και απήχηση στο ευρύ κοινό. Αγκαλιάζει τον θεατή με το χιούμορ και την feel good αισθητική του, αλλά και με τους ευχάριστους, και αρκετά απρόβλεπτους χαρακτήρες.

Με κύριο μοχλό τον πρωταγωνιστή Andy Garcia, που ενσαρκώνει πετυχημένα τον ταλαιπωρημένο οικογενειάρχη, ο δημιουργός βάζει στο μικροσκόπιο την καθημερινή ζωή μιας ακραίας οικογένειας. Επιπλέον, διαχειρίζεται και αναλύει μια σημαντική πτυχή της σύγχρονης, κοινωνικής ζωής: Tα μυστικά και οι συνέπειές τους. Τα δύο παιδιά, κρυβούν κρυφές δραστηριότητες και διεστραμμένα φετίχ από τους γονείς τους, ενώ το ζευγάρι αντιμετωπίζει κρίση και ταλαιπωρείται από την απώλεια της εμπιστοσύνης, κατανόησης και συνεννόησης μεταξύ τους. Το μεγαλύτερο μυστικό όμως το κρύβει ο πατέρας, και όταν αυτό εμφανίζεται στην πόρτα του, παίζει έναν καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη της κωμικοδραματικής υπόθεσης. Η εμφάνιση και διαμονή του νεαρού στο σπίτι της ''οικογένειας σε παράνοια'' θα επιφέρει αλυσιδωτές αντιδράσεις, αλλά και μια λυτρωτική, ιδιόμορφη κατάληξη...

7.5/10

Yeasayer - Odd Blood

Psychedelic Pop/Experimental Rock, LP (Κυκλοφορεί από τις 8 Φεβρουαρίου)

Όπως και οι Animal Collective, έτσι και oι Υeasayer ανήκουν στην νέα γενιά μουσικών συγκροτημάτων που χαρακτηρίζονται από τον πειραματισμό, την ψυχεδέλεια και τον μουσικό μοντερνισμό και έχουνε ως κοινή βάση την πόλη της Νέας Υόρκης. Και το δεύτερό τους άλμπουμ ''Odd Blood'' συνδυάζει τα παραπάνω χαρακτηριστικά που οδηγούν σε ένα ηχητικό κομφούζιο.

Βέβαια, νομίζω πώς ο ήχος τους είναι πιο προσιτός και φιλικός από τον τέρμα αλλόκοτο ήχο των Animal Collective, χωρίς αυτό να σημαίνει πως τα τραγούδια τους δεν παρουσιάζουν μια ιδιαίτερη μουσική ιδιομορφία. Ζωηροί ρυθμοί, που κάποιες φορές μεταφράζονται σε ξέφρενο χορό (άκου το ''ONE''), ενώ άλλες φορές σε ταξιδεύουν (άκου το ''Ι Remember'') και αλλοπρόσαλλα dance beats oriental ή afro πρόελευσης (άκου το ''Rome''), θα συναρπάσουν το περίεργο αυτί ενός ακροατή.

Fantastic Mr. Fox (Ο Απίθανος Κύριος Φοξ)

Animation, Η.Π.Α. 2009 (Hμερομηνία κυκλοφορίας άγνωστη)

Υπόθεση: Ο κύριος και η κυρία Fox (George Clooney & Μeryl Streep) ζούνε μια ήσυχη, οικογενειακή ζωή στο εσωτερικό ενός δέντρου. Σύντομα όμως τα άγρια ένστικτα του κυρίου Fox ξυπνούν μέσα του και αυτός αποφασίζει να γυρίσει πίσω στις παλιές, κακές συνήθειες. Έχοντας ως γείτονες τρεις μοχθηρούς αγρότες καταστρώνει σχέδιο να τους κλέψει τα υπάρχοντά τους...Έτσι όμως όχι μόνο βάζει σε κίνδυνο την οικογένειά του, αλλά και την υπόλοιπη κοινότητα των ζώων...

Βασισμένο στο ομώνυμο παιδικό βιβλίο και με σκηνοθέτη τον Wes Anderson (''The Royal Tennenbaums'', ''Darjeeling Limited'') έχουμε μπροστά μας άλλο ένα αξιόλογο και αξιολάτρευτο animation για το 2009.

Το ισχυρό ατού του ''Fantastic Mr. Fox'' είναι το τεράστιο σε αξία voice cast που περιλαμβάνει τις φωνές των George Clooney, Meryl Streep, Jason Schwartzman, Bill Murray, Willem Dafoe, Owen Wilson και Jarvis Cocker (!). Νομίζω πώς όλες οι φωνές λειτουργούν άψογα χαρίζοντάς μας μια ιδιαίτερη, σοβαρή, αλλά και ταυτόχρονα διασκεδαστική ηχητική αίσθηση της ταινίας.

Αξιοσημείωτη είναι και η χειροποίητη τεχνική stop motion που χρησιμοποιείται στην ταινία. Αντί όμως να βλέπουμε πλαστελίνες (βλέπε ''Mary and Max'') ή εικόνες full επεξεργασμένες σε Η/Υ (βλέπε ''Up''), εδώ συναντάμε μαριονέτες. Επιπλέον, η κίνηση επί της οθόνης δεν είναι συνεχόμενη, αλλά σπαστή, δίνοντας την αίσθηση του ρετρό, στις γήινες αποχρώσεις.

Οι χαρακτήρες των ζώων, αλλά και τον κακόβουλων αγροτών είναι διασκεδαστικοί, οι διάλογοι έξυπνοι και αστείοι και η υπόθεση αναπτύσσεται με όμορφο τρόπο παρέχοντας μας και τα ανάλογα ηθικά διδάγματα.

Έτσι παρόλο που πρόκειται για μια αμιγώς παιδική ιστορία, ο τρόπος με τον οποίο ο δημιουργός μας την παρουσιάζει θα αρέσει όχι μόνο σε παιδιά, αλλά και σε μεγάλους που συνεχίζουν να έχουνε το παιδί μέσα τους...

8.2/10