Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

Slovenka (To Kορίτσι από τη Σλοβενία)


Δράμα, Σλοβενία/Γερμανία/Σερβία 2009 (Άγνωστη ημερομηνία κυκλοφορίας)

Υπόθεση: H Aleksandra (Nina Ivanisin) είναι μια νεαρή, εμφανίσιμη κοπέλα που σπουδάζει στην Λουμπλιάνα. Για να τα βγάζει πέρα οικονομικά, αλλά και να εκπληρώσει τα φιλόδοξα όνειρα που έχει, δουλεύει ως ιερόδουλη. Όλα κυλούν ομαλά, μέχρι που συμβαίνει το μοιραίο, και το μυστήριο κορίτσι με το ψευδώνυμο ''Slovenka'' γίνεται πρώτο θέμα στις ειδήσεις...

Προσγειωμένο, ουσιαστικό και ρεαλιστικό, το δράμα ''Slovenka'' απεικονίζει με άμεσο τρόπο την εναλλακτική ζωή που ακολουθούν αρκετές κοπέλες στην Ανατολική Ευρώπη.
Λίγο η οικονομική κρίση που αναμφισβήτητα ταλαιπωρεί τις περισσότερες χώρες, πόσο μάλλον αν πρόκειται για αναπτυσσόμενες, λίγο οι υπέρμετρες φιλοδοξίες των νέων που ελπίζουν και παλεύουν για ένα καλύτερο μέλλον, οδηγούν σε αρκετά προβλήματα. Προβλήματα που αντιμετωπίζει και η πρωταγωνίστρια της υπόθεσης, που επιθυμεί και παλεύει για μια άνετη καθημερινότητα στην πρωτεύουσα της Σλοβενίας. Ένα αβοήθητο κορίτσι από την επαρχία, που γίνεται μάρτυρας της σκληρής εκμετάλλευσης, βίαιης καθημερινότητας και του underground συστήματος μια μεγάλης πόλης.

Ένα καλά δομημένο σενάριο, που κυρίως ταυτοποιείται ως κοινωνικό δράμα, εμπεριέχει όμως και πινελιές οικογενειακής ταινίας και αστυνομικής περιπέτειας. Tέλος, ιδιαίτερα χαρισματική και πειστική η νεαρή πρωταγωνίστρια Νina Ivanisin, στον πρώτο της μεγάλο ρόλο..

Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

The Radio Dept. - Clinging to a Scheme


Indie Pop, LP (Kυκλοφορεί από τις 21 Απριλίου)

Παρατηρώ ότι αυτό είναι το τέταρτο κατά σειρά μουσικό post μου που ασχολείται με μουσική από την Σουηδία. Και δεν το κάνω επίτηδες, αλλά θεωρώ ότι η Σκανδιναβική χώρα βγάζει το 2010 μουσικά διαμάντια, όπως το ''Clinging to a Scheme''. Το εν λόγω άλμπουμ είναι το τρίτο των The Radio Dept., μετά το ''Lesser Matters'' (2003) και ''Pet Grief'' (2006).

Dream Pop/Shoegaze μουσικά ακούσματα που κάνουν τον ακροατή να ταξιδέψει σε τόπους διαφορετικούς, ίσως στα μαγικά, φυσικά τοπία που απολαμβάνουν οι Σουηδοί και εμπνέονται από αυτά ώστε να εκφραστούν καλλιτεχνικά. Αιθέριες μελωδίες και όμορφες ενορχηστρώσεις συμπληρώνουν και ολοκληρώνουν το ηχητικό παζλ. Σε πρωταγωνιστικό ρόλο η ίδια η μουσική, τα φωνητικά είναι στα περισσότερα κομμάτια παραμορφωμένα, πράγμα το οποίο μπορεί να λειτουργήσει θετικά σε κάποιους ακροατές, αρνητικά σε άλλους...

Ξεχωρίζω το ''Heaven's On Fire'', που θα μπορούσε να είναι και κομμάτι των Pet Shop Boys..


Τρίτη 27 Απριλίου 2010

Soul Kitchen


Κωμωδία, Γερμανία 2009 (Έκανε πρεμιέρα στις 17 Δεκεμβρίου 2009)

Υπόθεση: O Ζήνος Καζαντζάκης (Αdam Bousdoukos) είναι ιδιοκτήτης μιας underground ταβέρνας στο Αμβούργο. Παρόλο τα οικογενειακά του μπλεξίματα, τα προβλήματα υγείας, την επαγγελματική αδιέξοδο στην οποία βρίσκεται και τον πικρό χωρισμό που διαπερνά, δεν πτοείται στο να συνεχίσει τον αγώνα της επιβίωσης...

Το ''Soul Kitchen'' είναι το νέο δημιούργημα του Τούρκου σκηνοθέτη Fatih Akin, που έκανε πρεμιέρα στο τελευταίο Φεστιβάλ Κινηματογράφου στην Θεσσαλονίκη. Πικάντικο, δροσερό και ανάλαφρο ψυχαγωγεί τον θεατή από το πρώτο λεπτό. Το όνομά της εμπνευσμένο από ομώνυμο τραγούδι των σπουδαίων Doors. Kαι μια που αναφερόμαστε σε μουσική, το soundtrack της Soul κουζίνας είναι πολύ καλό, αποτελούμενο από soul-jazz ακούσματα εώς και ποιοτικά, λαϊκά, ελληνικά τραγούδια (όχι βέβαια μπουζουκοτράγουδα).

Εμένα αρχικά τουλάχιστον μου φάνηκε κάπως επιφανειακό και χλιαρό το εισαγωγικό μισάωρο και ο ρυθμός που ακολουθούσε η ταινία. Από εκεί και έπειτα όμως, η ταινία ανεβάζει στροφές, και εντυπωσιάζει τόσο με το απρόβλεπτο στοιχείο του σεναρίου, αλλά και με την εύστοχη κινηματογραφική απεικόνιση του βιομηχανικού Αμβούργου. Το ύφος της βρίσκει την χρυσή τομή μεταξύ κωμωδίας και κοινωνικής ταινίας, και οι κωμικοτραγικές καταστάσεις σε συνάρτηση με τους κοφτερούς και εκφραστικότατους διαλόγους αποτελούν το κερασάκι στην τούρτα.

Επιπλεόν, οι ερμηνείες των ηθοποιών, ιδίως του πρωταγωνιστή που μαζεύει στον ρόλο του όλα τα κακά του κόσμου, είναι ικανοποιητικές. Η αλήθεια βέβαια είναι πως τον Moritz Bleibtreu, ίσως τον καλύτερο, ''επίκαιρο'', Γερμανό ηθοποιό, τον έχω δει και σε καλύτερες ερμηνείες. Εδώ που ενσαρκώνει τον μαφιόζο, πρώην κατάδικο, Ελληνάρα και αδερφό του πρωταγωνιστή, είναι κάπως υπερβολικός. Γενικά όμως, ο Akin προσεγγίζει ρεαλιστικά την καθημερινότητα των μεταναστών χωρίς να παρουσιάζονται πολλές υπερβολές.

Συνολικά πρόκειται για μια επίκαιρη, υπαρξιακή και άκρως διασκεδαστική κωμωδία υψηλής ποιότητας που χαρακτηρίζεται από τον αυθορμητισμό της και το αισιόδοξο προφίλ της.

Κυριακή 25 Απριλίου 2010

MY WEEKLY REVIEW


(+) ''Εxit through the Gift Shop''. Από αρχές του μηνός μπορούμε μέσω του youtube να απολαύσουμε ένα 5λεπτο δείγμα της πρώτης ταινίας του Banksy, του ανεπανάληπτου Βρετανού καλλιτέχνη του graffiti. Τα έργα του πέρα από την υψηλή αισθητική αξία που τους χαρακτηρίζει, εκφράζουν και κοινωνικούς και πολιτικούς προβληματισμούς. Σύμφωνα με τον ίδιο, το ντοκιμαντέρ διηγείται την ιστορία ενός εκκεντρικού Γάλλου καταστηματάρχη, ο οποίος προσπάθησε να εντοπίσει και να γνωρίσει τον Banksy, με σκοπό να παρακολουθήσει τον καλλιτέχνη μέσω της κάμερας εν ώρα εργασίας σε αστικά κέντρα...Ακολουθεί το trailer στο τέλος..

( ) Βγήκε και το πλήρες line-up του φετινού Synch, που θα πραγματοποιηθεί στις 4-5 Ιουνίου στην Τεχνόπολη, στο Γκάζι. Τα ονόματα που εγώ τουλάχιστον ξεχώρισα είναι οι Hot Chip, Fuck Buttons, A Place to Bury Strangers, Lolek και το καλύτερο το κράτησα για το τέλος..οι Γερμανοί Get Well Soon. 38€(ημερήσιο) και 65€(διήμερο) στην προπώληση και 45€ στο ταμείο.

(+) Ευχάριστα δισκογραφικά νέα από τους Morcheeba. Μετά το ''Dive Deep'' του 2007, κυκλοφορούν στις 7 Ιουνίου νέο άλμπουμ με τον όμορφο τίτλο ''Blood Like Lemonade''. To πλήρες tracklist έχει κυκλοφορήσει, χωρίς να έχω καταφέρει μέχρι στιγμής να ακούσω ένα δείγμα από το νέο τους υλικό...Πάντως, το περιμένω με ανυπομονησία, εφόσον αποτελούν μία από τις αγαπημένες μου μπάντες..

(+) Επιτέλους ένα νέο τραγούδι από τους Βρετανούς brit-popάδες Blur! To όνομά του ''Fool's Day'', και κυκλοφόρησε στα πλαίσια του Record Store Day. H μπάντα το παρέχει για δωρεάν download εδώ. Μπράβο τους, τόσο για την συγκεκριμένη τους εμπορική κίνηση, αλλά και επιπλέον για το κομμάτι το οποίο βρήκα πάρα πολύ καλό..

(+) Η επέλαση των Αρειανών στην Αθήνα, η οποία αποτελεί κοσμοϊστορικό γεγονός. 250 πούλμαν, 10 αεροπορικές πτήσεις και εκατοντάδες αυτοκίνητα από την Θεσσαλονίκη πήγανε να υποστηρίξουν την ομάδα τους στα πλαίσια του Τελικού Κυπέλλου. Και κουράγιο για την επιστροφή τους σήμερα χωρίς την πολυπόθητη κούπα...

(+) 3D ταινία και για τον γνωστό σκηνοθέτη Martin Scorcese! To θέμα της: Η ιστορία ενός αγοριού που ζει κοντά σε έναν σταθμό τρένων στο Παρίσι την δεκαετία του 30'. Δεν ξέρω βέβαια αν θα δούμε ξανά στην οθόνη τον Leonardo di Caprio..

(-) Μάλλον καταλάβανε ότι ξεχνάμε σιγά σιγά το φετινό τους άλμπουμ και ετοιμάζονται για νέο υλικό που θέλουν να κυκλοφορήσει μέχρι τέλος της χρονιάς. Ο λόγος για τους συμπαθητικούς (αλλά μέχρι εκεί, και τίποτα περισσότερο) Vampire Weekend. Τους επόμενους που περιμένω είναι οι MGMT, που ήδη έχω ξεχάσει ότι κυκλοφόρησαν το ''Congratulations''.

(+) ''Man on Wire''. To συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ που περιγράφει την ιστορία του Γάλλου ισορροπιστή Φιλίπ Πετίτ. Στις 7 Αυγούστου το 1974, επιχειρήσε να πραγματοποιήσει ένα παράτολμο όνειρο, να ισορροπήσει σε ένα συρματόσκοινο, που ένωνε τους Δίδυμους Πύργους. Oscar Ντοκιμαντέρ φέτος, απίστευτα πλάνα από την Νέα Υόρκη, ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις και πλούσιο background της ασύλληπτης αυτής ιδέας. Ένας ύμνος για την ανθρώπινη θέληση, που μερικές φορές δεν γνωρίζει όρια...



Σάββατο 24 Απριλίου 2010

The Electric Pop Group - Seconds


Indie Pop, LP (Κυκλοφορεί από τις 4 Φεβρουαρίου)

Το ''Seconds'' είναι ένας ακόμα αξιόλογος indie pop δίσκος που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Όσον αφορά την προέλευσή του, μάλλον δεν χρειάζεται να την αποκαλύψω... Όπως και τα τελευταία μου μουσικά post, έτσι και το συγκεκριμένο, ως ένα σύγχρονο, γνήσιο pop δημιούργημα, είναι Made in Sweden.
Εlectro Pop Group, δημιουργήθηκαν το 2005, και o εν λόγω δίσκος είναι η δεύτερη δισκογραφική τους δουλειά. Τίποτα καινούργιο δεν κάνουν, αντιθέτως ακούγονται τόσο twee και μοιάζουν λες και ξεπετάχτηκαν από τα 80s. To βέβαιο είναι πώς αυτή η ''φλώρικη'' twee pop τους είναι όμορφη και κυρίως πολύ μελωδική. Τόσο ο ρυθμός, όσο και τα ''γλυκά'' φωνητικά, αλλά και οι κιθάρες τους αποσκοπούν στο να μεγιστοποιήσουν αυτό το γαλήνιο, μελωδικό feeling.

Ξεχωρίζω το ''Drawing Lines'', αν και κανένα κομμάτι δεν διαφοροποιείται σε ύφος και ρυθμό από τα υπόλοιπα..

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010

How to Train Your Dragon (Πώς να Εκπαιδεύσετε τον Δράκο σας)


Αnimation, Η.Π.Α. 2010 (Έκανε πρεμιέρα στις 1 Απριλίου)

Υπόθεση: Ο Hiccup είναι ένας έφηβος Βίκινγκ που ζει στο νησί του Μπερκ. Το πρόβλημα που έχει είναι ότι σε αντίθεση με την πολεμοχαρή φυλή του, αδυνατεί να σκοτώσει τους ''εχθρικούς'' δράκους. Έτσι ενώ οι δικοί του, με πρώτο τον αρχηγό της φυλής και παράλληλα πατέρα του, τον ζορίζουν να γίνει ένας γενναιός πολεμιστής, αυτός αποκτά απρόσμενα την γενναιότητα και τον ηρωϊσμό με έναν πρωτότυπο τρόπο, χρησιμοποιώντας περισσότερο το μυαλό του παρά το σπαθί. Το αποτέλεσμα είναι να καταφέρει να αλλάξει την φιλοσοφία και την καθημερινότητα μιας ολόκληρης φυλής...

Συμπαθέστατο animation από την Dreamworks, που η αλήθεια είναι ότι είχε να κάνει καλό animation από την εποχή του ''Shrek'' και έτσι η αντίπαλος Pixar είχε ξεφύγει για τα καλά..Με το ''How to Train Your Dragon'' όμως κάνει ένα ηχηρό comeback στον χώρο των κινούμενων σχεδίων.

Τα ατού της ταινίας, πέρα από το καλοφτιαγμένο τεχνικό μέρος της και τα ζωηρά χρώματα που γεμίζουν την οθόνη, είναι η απλότητα και η πηγαία ομορφιά που χαρακτηρίζει το σενάριο και την γρήγορη ροή της ενδιαφέρουσας ιστορίας. Εκκεντρικοί και υπερβολικοί χαρακτήρες απουσιάζουν και κατά αυτόν τον τρόπο ο ρεαλισμός κερδίζει έδαφος, ιδίως στις σκέψεις των παιδιών..Επιπλέον, οι στιγμές έξυπνου χιούμορ διαδέχονται την απολαυστική, περιπετειώδης ατμόσφαιρα που εμπλουτίζεται με τις εναέριες σκηνές δράσης. Τέλος, όπως κάθε επιτυχημένο animation, έτσι και το συγκεκριμένο, διακατέχεται από ισχυρά κοινωνικά μηνύματα που περιστρέφονται γύρω από ζητήματα όπως η ειρήνη, η αποδοχή της διαφορετικότητας και η πίστη στους εαυτούς μας..

Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

JJ - No 3


Dream Pop, LP (Κυκλοφορεί από τις 9 Μαρτίου)

Είναι γνωστή η έμφυτη ικανότητα και η τρομερή διάθεση που αποπνέουν οι Σουηδοί μουσικοί να βγάζουν όμορφους pop δίσκους. Άλλωστε αν κοιτάξει κανείς τις αξιόλογες indie pop κυκλοφορίες των τελευταίων χρόνων ένα πολύ μεγάλο μέρος αυτών θα προέρχονται από την Σκανδιναβική αυτή χώρα. Στην προκειμένη όμως περίπτωση το μουσικό δίδυμο JJ δεν παράγει χαζοχαρούμενη και τέρμα αθώα pop μουσική όπως κάνουν άλλα indie pop σχήματα.

Ο Joakim Benon και ο Elin Kastlander, με το ''No 3'' κυκλοφόρησαν πρόσφατα το δεύτερο ολοκληρωμένο δισκογραφικό τους πόνημα. Μετά το περσινό ''No 2'' οι δύο μουσικοί, που για μεγάλο χρονικό διάστημα μπόρεσαν να κρατήσουν μυστική την επωνυμία τους, συνεχίζουν σταθερά να βγάζουν πανέμορφα, κρυστάλλινα pop διαμάντια. Με την λέξη ''ονειρικό'' μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς με τον καλύτερο τρόπο το νέο τους άλμπουμ. Αιθέρια γυναικεία φωνητικά και ρομαντικές μουσικές συνθέσεις οικοδομούν την παραπάνω ονειρική ατμόσφαιρα. Ένα χαρακτηριστικό τους είναι ότι η γαλήνια αίσθηση που πηγάζει απο την μουσική τους βρίσκεται σε αντίθεση με τους δραματικούς ως και μίζερους στίχους τους.
Αν σας αρέσουν οι XX (post εδώ), μην χάσετε με τίποτα τους JJ. Πριν διάβαζα ότι τα δύο παραπάνω ταιριαστά συγκροτήματα περιόδευαν μαζί στις Η.Π.Α...

Αγαπημένα κομμάτια: Ακούστε oλόκληρο το άλμπουμ (27 περίπου λεπτά)..

Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Love is All - Two Thousand and Ten Injuries


Indie Rock, LP (Κυκλοφορεί από τις 23 Μαρτίου)

Οι Love is All είναι μια indie rock μπάντα από το Gothenburg της Σουηδίας. Το ''Two Thousand and Ten Injuries'' είναι το τρίτο τους άλμπουμ. Χαρακτηρίζεται ως indie rock με μπόλικα pop στοιχεία. Τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν πριν την κυκλοφορία του ήτανε αρκετά. Δεν έβρισκαν δισκογραφική και έτσι το μεγαλύτερο μέρος της ηχογράφησης του δίσκου έγινε με αναλογικά μέσα και με την DIY φιλοσοφία. Έτσι αναγκάστηκαν να γίνουν περισσότερο δημιουργικοί, και να εκμεταλλευτούν με τον καλύτερο τρόπο την ανεξαρτησία τους.

Το αποτέλεσμα είναι ότι τα περισσότερα κομμάτια στον δίσκο ακούγονται lo-fi με αρκετές punk, new-wave επιρροές στον ήχο τους. Παράλληλα δεσπόζουν τα χαρακτηριστικά, κοριτσίστικα φωνητικά τη Josephine Olausson που με το γενικότερο παιχνιδιάρικο και ανέμελο μουσικό ύφος δημιουργούν ένα όμορφο μουσικό σύνολο, μικρών σε διάρκεια κομματιών. Τέλος, πλήκτρα και σαξόφωνο πλουτίζουν τον ήχο. Αν σας αρέσουν συγκροτήματα όπως οι Yeah Yeah Yeahs, You Say Party! We Say Die! και Asteroids Galaxy Tour θα γουστάρετε και αυτούς.

Ξεχωρίζω το δυναμικό άνοιγμα με το ''Bigger Bolder'', το ''Εarly Warnings'' και το ''Kungen''.

Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Celda 211 (Κελί 211)


Περιπέτεια/Δράμα, Ισπανία/Γαλλία 2009 (Έκανε πρεμιέρα στις 21 Ιανουαρίου)

Υπόθεση: O Juan Oliver (Alberto Ammann) επιθυμώντας να ξεκινήσει με το δεξί την νέα του δουλειά ως δεσμοφύλακας ενός σωφρονιστικού ιδρύματος παρουσιάζεται μια μέρα νωρίτερα. Η ατυχία του είναι ότι εκείνη τη στιγμή ξεσπάει άγρια εξέγερση των κρατουμένων, οι οποίοι κυριεύουν μεγάλο μέρος της φυλακής. Ο Juan Oliver εγκλωβισμένος και μόνος μαζί με τους βίαιους εγκληματίες προσπαθεί να προσποιηθεί τον κρατούμενο ώστε να επιβιώσει...

Το ''Celda 211'' είναι μετά το ''Un Prophete'' (post εδώ), άλλο ένα εξαιρετικό ευρωπαϊκό διαμάντι του 2009 που πραγματεύεται την φυλακή και θέτει πολλά κοινωνικά και ηθικά ερωτήματα και προβληματισμούς.

Με ένα συγκλονιστικό σενάριο που παίρνει τον θεατή από το πρώτο λεπτό και τον κρατάει σε αγωνία μέχρι και τους τίτλους τέλους και το εξαιρετικό, ρεαλιστικό, αλλά και τόσο διαφορετικό πρωταγωνιστικό δίδυμο, οι προϋποθέσεις για μια μοναδική αστυνομική περιπέτεια έχουνε στηθεί.
Οι χαρακτήρες, με την εξέλιξη της υπόθεσης, παρουσιάζουν όλο και περισσότερο τον πραγματικό τους εαυτό και η έννοια του ''Stockholm Syndrome'' παίρνει σάρκα και οστά. Παράλληλα, το περιβάλλον της φυλακής και όλοι οι χαρακτήρες των κρατουμένων παρουσιάζονται ωμά ρεαλιστικοί, και η ατμόσφαιρα είναι έντονα δραματικη, με μπόλικη βία και δράση, χωρίς υπερβολές και μελοδραματισμούς. Η κάποιες σκηνοθετικές αδυναμίες που παρατήρησα, ίσως από την προσπάθεια του σκηνοθέτη να δώσει ένα ντοκιμαντεριστικό τόνο στο δημιούργημά του, δεν με πτόησαν καθόλου.

Η ταινία προβληματίζει σχετικά με τα όρια της Εξουσίας, τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης στις φυλακές και την αμφιλεγόμενη εφαρμογή της Απομόνωσης. Μέσα από τον μικρόκοσμο της φυλακής γινόμαστε μάρτυρες της φιλίας, της ελπίδας, του αγώνα και της εκδίκησης, σε μια περιπέτεια που αξίζει την προσοχή μας.

Κυριακή 18 Απριλίου 2010

MY WEEKLY REVIEW


(+) Fang Island - ''Fang Island''. Άλλη μια νέα, αξιόλογη μπάντα από το Brooklyn. Αυτή τη φορά όμως δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι ηλεκτρονικό ή έντονα πειραματικό. Μία λέξη και μόνο φτάνει να περιγράψει απόλυτα τον ήχο των Fang Island: ΚΙΘΑΡΕΣ. Mελωδικές ή βρώμικες, ανάλογα το κομμάτι από το μικρής διάρκειας άλμπουμ τους (λιγότερο από 30 λεπτά). Έτσι αν αναζητάτε κάτι έντονα κιθαριστικό, παιχνιδιάρικο, με indie ύφος και πολύ λίγα φωνητικά εδώ είστε καλά!

(+) Ο ελληνικής καταγωγής σκηνοθέτης Ντένης Ηλιάδης μετά το εκπληκτικό remake του ''The Last House on the Left'' (post εδώ), ετοιμάζεται για την δεύτερη ταινία του. Και πάλι πρόκειται για θρίλερ, που σχετίζεται με πολύ μυστήριο και το Halloween.

(-) ''Μicmacs Μικροαπατεώνες στα δύσκολα''. Η νέα ταινία του Γάλλου σκηνοθέτη Jean-Pierre Jeunet (''Amelie''). Mπορεί η ταινία να παρουσιάζει μια γλυκύτητα, καυστικό, black χιούμορ και να είναι όμορφα γυρισμένη. Αλλά η παρέα από weirdos που προσπαθούν να τα βάλουν με δύο μεγαλεμπόρους όπλων δεν με έπεισαν ερμηνευτικά, το ίδιο και η σουρεαλιστική ατμόσφαιρα που μου φάνηκε παρατραβηγμένη. Σαφώς και προτιμώ την Amelie...

(+) Για τους Editors και την συναυλία τους τα είπαμε στα δύο αμέσως προηγούμενα posts. Εύχομαι κάποια στιγμή να τους ξαναδώ. Και κάτι ακόμα, την επόμενη φορά ας έχουν και κανένα support για να μας βάλει ομαλότερα στο συναυλιακό κλίμα...


(+) Kαι εδώ που τα λέμε για events και συναυλίες, σιγά σιγά πλησιάζει και η ώρα του Primavera Sound Festival. Aνυπομονώ να δω πως και πως νέα, φρέσκα συγκροτήματα που άκουγα πέρσι ή ακούω και τώρα όπως οι Big Pink, Florence, The Antlers, Wild Beasts, The XX, Spoon, Dum Dum Girls, Yeasayer, Beach House και πολλά πολλά άλλα...Και το όμορφο άρθρο του Κωστή στον UpnLoud αυξάνει την όρεξη.

(+) Βalmorhea - ''All is Wild, All is Silent'' (2009). Πολύ καλός ακουστικός, post-rock δίσκος από τους Τεξανούς. Για ταξιδιάρικες και χαλαρές, βραδινές στιγμές..

(+) Απίστευτο Lego βιντεάκι που παρουσιάζει με την τεχνική stop motion, πολύ γέλιο και αστείρευτη δημιουργικότητα τα γκολ του αγώνα Manchester - Bayern. Ένας Γερμανός τυπάς το δημιούργησε την ίδια νύχτα μετά την τεράστια πρόκριση της Bayern. Δείτε το πιο κάτω.



Σάββατο 17 Απριλίου 2010

Editors live in Thessaloniki, εντυπώσεις...


Με μία περίπου ώρα καθυστέρηση οι Editors, υπό ένα ομιχλώδες τοπίο, ανέβηκαν την σκηνή του Principal. Στην Αθήνα, μία μέρα πριν, ήτανε Άγγλοι και στην ώρα τους, ξεκινώντας το live ακριβώς στις 21.30. Eδώ στην Σαλόνικα όμως όχι, δεν πειράζει βέβαια, άλλωστε αυτό που μένει εν τέλη στον θεατή δεν είναι η καθυστερημένη εκκίνηση του show, αλλά τα έντονα συναισθήματα, η φωνάρα του Tom Smith και μια πολύ καλά δουλεμένη μπάντα που ερμήνευσε πραγματικά υπέροχα κάθε κομμάτι ξεχωριστά.

Από το εισαγωγικό, επιβλητικό ''In this light and on this evening'', μέχρι και το δυναμικό και catchy κλείσιμο με το ''Fingers in the Factories'', ο κόσμος χόρεψε, τραγούδησε και απογειώθηκε. Δυνατές στιγμές του live πιστεύω ότι ήταν τα πιο γνωστά τους κομμάτια, όπως ''Papillon'', ''The Racing Rats'', ''Αn End has a Start'', ''Bones'' και ''Munich''. Προσωπικές κορυφαίες στιγμές θεωρώ το δυναμικό, αλλά και τόσο σκοτεινό ''Escape the Nest'', αλλά και το joydivisionικό ''Bricks and Mortar''. Αξέχαστη στιγμή βέβαια η ατμοσφαιρική μπαλάντα ''No Sound but the Wind''. Το νέο τους κομμάτι ''Last Day'' δεν μπορώ να πώ ότι με ενθουσίασε, ενώ το ''The Big Exit'', δεν χρειαζόταν να το ακούσω live εφόσον εξ'αρχής δεν μου αρέσει. Γενικότερα όμως, το ήδη γνωστό setlist, ήτανε ισορροπημένο και κάλυπτε αρκετά καλά και τα τρία τους άλμπουμ με ελάχιστες απώλειες όπως το ''Αll Sparks''.

To μόνο παράπονο που έχω από την βραδιά ήτανε ότι οι Editors δεν παρουσιάστηκαν ιδιαίτερα επικοινωνιακοί. Τους έβλεπα πρώτη φορά live, και έμαθα πώς στο eject πέρσι ήτανε ακόμα πιο ''τυπικοί''. Πέρα από το επαναλαμβανόμενο ''efxaristo'' μετά από κάθε κομμάτι, δεν άκουσα να λένε κάτι επιπλέον, ούτε στην μητρική τους γλώσσα...
Πέρα από αυτό όμως εγώ τους 'efxaristo'' από την πλευρά μου για μια μαγική, μουσική βραδιά.

Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

Editors live in Thessaloniki


Ήρθε επιτέλους η στιγμή να ζήσω ξανά ένα μεγάλο gig...Άλλωστε ο ήχος των Editors είναι εδώ και αρκετούς μήνες αυτός που γουστάρω να ακούω καθημερινά, αυτός που με εκφράζει και χαρακτηρίζει απόλυτα μουσικά, εφόσον συνδυάζει σκοτεινά, κιθαριστικά ξεσπάσματα (σε ένταση όσο χρειάζεται για εμένα...) και έχει έντονο το ηλεκτρονικό στοιχείο (ιδίως στο τελευταίο άλμπουμ).
Πριν το live στο Principal, από τον online ραδιοφωνικό σταθμό UpnLoud και στην εκπομπή Indiependance Day! (18.00 με 20.00), ο Γρηγόρης Παπαδόπουλος, Ντέμης Σαμαράς και εγώ θα προσπαθήσουμε να σας βάλουμε στο βραδινό κλίμα με πολλά τραγούδια των Editors, τις επιρροές τους, διάφορες διασκευές και άλλα πολλά...
Τις εντυπώσεις μας θα τις πούμε τις επόμενες ημέρες από εδώ και από τον UpnLoud.

Τέλος, για πρόγευση ένα νέο, φρέσκο τραγούδι (''Last Day'') τους που το παίζουν στα τελευταία live τους και θα ακουστεί σίγουρα και στην Ελλάδα..

Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Uncertainty


Δραματική, Η.Π.Α. 2009 (Ημερομηνία κυκλοφορίας άγνωστη)

Υπόθεση: Ένα ζευγάρι (Joseph Gordon-Levitt, Lynn Collins) στέκεται πάνω στη γέφυρα του Μπρούκλιν. Το γύρισμα ενός νομίσματος έχει ως αποτέλεσμα την εκκίνηση δύο παράλληλων, αλλά διαφορετικών προσωπικών ιστοριών. Η μία εκτυλίσσεται στο Μανχάταν και η άλλη στο Μπρούκλιν, και έχουνε ένα κοινό στοιχείο, την αβεβαιότητα.

Το ''Uncertainty'' είναι μια διπλή, παράλληλη ταινία, ενσωματωμένη σε δύο διαφορετικές εκδοχές της καθημερινότητας ενός ερωτευμένου ζευγαριού στη Νέα Υόρκη. Η μία ιστορία έχει έντονο δραματικό τόνο. Διαχειρίζεται και εξετάζει ενδόμυχα την σχέση των δύο ατόμων, τα διάφορα προβλήματα που αυτοί αντιμετωπίζουν και τον ουσιαστικό ρόλο που παίζουν οι οικογένειες στην ζωή ενός ζευγαριού. Αντιθέτως, η άλλη ιστορία κινείται σε μια διαφορετική κατεύθυνση και απεικονίζει με ρεαλιστικό και περιπετειώδη τρόπο, αρκετή δράση και γρήγορους ρυθμούς τους κινδύνους που κρύβει μια τεράστια πόλη όπως η Νέα Υόρκη. Έτσι εδώ, το δέλεαρ του χρήματος, η μαφία και η σύγχρονη τεχνολογία αποτελούν πρωταγωνιστές της ιστορίας. Oι αποφάσεις, οι επακόλουθες επιπτώσεις αυτών, και το στοιχείο της αβεβαιότητας όμως διαδρατίζουν έναν αποφασιστικό ρόλο και στις δύο όψεις του νομίσματος...

Με ένα ταιριαστό ζευγάρι, μια όμορφη πρωταγωνίστρια (Lynn Collins) και έναν αξιόλογο Joseph Gordon-Levitt (''500 Days of Summer''), ερμηνευτικά η ταινία στέκεται πολύ καλά. Παράλληλα βρήκα ικανοποιητική και την σκηνοθεσία, ιδίως την πανέμορφη, εναλλακτική, κινηματογραφική απεικόνιση της Νέας Υόρκης. Το σενάριο απεναντίας, παρόλο που ως concept θα μπορούσε να αναπτυχθεί σε κάτι πανέξυπνο και ενδιαφέρον, παρουσιάζει αρκετά κενά και αμφιβόλου ποιότητας εναλλαγές των δύο ιστοριών, βγάζοντας εν τέλη μια φτωχική-ελλιπή αίσθηση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν παρακολουθείται άνετα..

Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

Dum Dum Girls - I Will Be


Indie Rock, LP (Κυκλοφορεί από τις 30 Μαρτίου)

Πλησιάζει το καλοκαίρι και δίσκοι σαν το "I Will Be'' επιβάλλεται να ακούγονται καθημερινά. Άλλωστε το μικρό μήκος των τραγουδιών και ολόκληρου του άλμπουμ γενικότερα χαρίζουν τον ακροατή μικρές, αλλά πολύ αποτελεσματικές δόσεις αδρεναλίνης και μουσικής απογείωσης. Μιλάμε για τις κοπελιές από το πάντα καλοκαιρινό L.A., τις Dum Dum Girls. Που εκτός από τον παλιομοδίτικο, βρώμικο όσο χρειάζεται, κιθαριστικό ήχο τους και τα cool γυναικεία φωνητικά γουστάρω τρελά και το στυλ τους. Από τα artworks, τις φωτογραφίες μέχρι και τα φορέματα που φοράνε. Καλά να είναι το Primavera, που εκτός των άλλων, θα μου δώσει την δυνατότητα να τις δω..

Άλλοι θηλυκοί εκπρόσωποι του συγκεκριμένου μουσικού είδους που συνδυάζει garage, rock'n'roll και pop ακούσματα είναι οι Vivian Girls και οι Βrilliant Colors (post εδώ).

Ξεχωρίζω τα: ''Jail La La'', ''Blank Girl'', ''I Will Be'' και το μπαλαντοειδές κλείσιμο με το ''Baby Don't Go''..

Κυριακή 11 Απριλίου 2010

MY WEEKLY REVIEW


(+) ''Mind Chaos'' (2009) από τους Hockey. Κρίμα, κρίμα για το ότι έπρεπε να περάσουμε στο 2010 για να ακούσω αυτήν την εξαιρετική δουλειά τεσσάρων τύπων από το Portland. Alternative pop όσο χρειάζεται (άκου το ''Song Away''), indie rock για να γουστάρεις (άκου τα ''Wanna be Black'' και ''Too fake''), dance-punk για να χορέψεις (άκου το ''3am Spanish'') και country/folk για να θυμηθείς τον Bob Dylan (άκου το ξεχωριστό ''Four Holy Photos''). Μελαγχολικοί, μελωδικοί, cool και ανεβαστικοί ταυτόχρονα..Μπράβο!

( ) Στην τελική ευθεία το sequel για το επιτυχημένο και απολαυστικό ''Ηangover''. Βradley Cooper, Zach Galifianakis, Ed Helms και ο σκηνοθέτης Τodd Phillips φαίνεται να έχουνε ρίξει ήδη τις υπογραφές τους για το ''Hangover II''. Συνήθως τα sequel, ιδίως τέτοιου είδος ταινιών, δεν ακολουθούν την επιτυχημένη πορεία των προκατόχων.

(-) O Robert Pattinson ως Kurt Cobain? Ελπίζω ποτέ να μην γίνει πραγματικότητα κάτι τέτοιο. Φήμες πάντως λένε ότι η χήρα Courtney Love επιθυμεί τον Pattinson να υποδυθεί τον εκλιπόντα frontman των Νirvana, σε μια ταινία-βιογραφία που αυτή θα έχει τον πρώτο λόγο...


(+) ''Capitalism: A Love Story''. Το πρόσφατο ντοκιμαντέρ του γνωστού σκηνοθέτη Michael Moore. Επίκαιρο και ουσιαστικό κατά την ταπεινή μου γνώμη. Στο μικροσκόπιο ο προβληματισμός και η αγανάκτηση για το σύγχρονο αμερικανικό τραπεζικό σύστημα, την σχέση του με τις εκάστοτε κυβερνήσεις, την ρίζα και τον αμφιλεγόμενο τρόπο αντιμετώπισης της πρόσφατης οικονομικής κρίσης και οι αρνητικές επιπτώσεις του καπιταλισμού στον μέσο Αμερικανό που βλέπει το ''american dream'' να είναι εν τέλη μια oυτοπία. Μπορεί να μας παρουσιάζει όλα τα παραπάνω ζητήματα αποκλειστικά από την οπτική γωνιά των Αμερικανών , αλλά σε ένα διεθνοποιημένο οικονομικό σύστημα παρουσιάζει σημαντικό ενδιαφέρον και για ανθρώπους εκτός Η.Π.Α.

(-) Mετά τις περιπέτειες της δικής μας Τζούλιας, ήρθε και ο καιρός να βρεθεί και το sextape του Jimi Hendrix. Dvd in stores now..όπως φαίνεται και εδώ...

( ) Για τους Xiu Xiu και το άλμπουμ τους ''Dear God, I Hate Myself'' τα είχαμε πει πριν από λίγους μήνες εδώ. Πρόσφατα όμως εντόπισα το ΤΕΡΜΑ ΑΚΡΑΙΟ ΒΙΝΤΕΚΛΙΠ του ομώνυμου τραγουδιού, και το παραθέτω πιο κάτω. Άραγε είναι και αυτό τέχνη??

Σάββατο 10 Απριλίου 2010

Hachiko: A dog's story


Δραματική, Η.Π.Α./Βρετανία 2009 (Κυκλοφορεί σύντομα σε dvd)

Υπόθεση: O μοναδικός δεσμός που αναπτύσσεται μεταξύ ενός καθηγητή πανεπιστημίου (Richard Gere) και ενός εγκαταλελειμμένου σκύλου που βρίσκει σε έναν σταθμό τρένων και παίρνει μαζί του σπίτι...Βασισμένο σε αληθινή ιστορία.

Δεν συνηθίζω να βλέπω ταινίες με πρωταγωνιστές σκύλους. Λίγο η αληθινή ιστορία, που η αλήθεια είναι ότι με συγκλόνισε διαβάζοντας την, λίγο το γεγονός ότι έχω κάτι χρόνια να δω τον Richard Gere στην οθόνη, με έκανε να την παρακολουθήσω και εν τέλη να συγκινηθώ σε μεγάλο βαθμό..

''Hachiko'' στα ιαπωνικά σημαίνει ''πιστό σκυλί''. Το ''Hachiko: A dog's story'' είναι μια ταινία-σύμβολο για την πίστη, την αγάπη και την αφοσίωση που έδειξε ο πραγματικός σκύλος, ράτσας Akita, γύρω στη δεκαετία του 1920 στην Ιαπωνία. Απλώς ως αμερικάνικη παραγωγή, εμείς βλέπουμε μια σύγχρονη μεταφορά της ιστορίας με έναν κλασικό δυτικό χαρακτήρα. Τόσο το σενάριο, όσο και η ερμηνεία του...σκύλου, αλλά και του Richard Gere δημιουργούν μια βαθιά ανθρώπινη (ή και σκυλίσια), συγκινητική και τρυφερή ιστορία γύρω από την πολυσυζητημένη και μονάκριβη σχέση του ανθρώπου με τον σκύλο. Ο ίδιος ο γνωστός ηθοποιός έκλαψε όταν διάβασε το σενάριο της ταινίας, όπως δήλωσε στα πλαίσια ενός φεστιβάλ.

Αν ακόμη δεν θέλετε να δείτε αυτήν την συμπαθέστατη ταινία, διαβάστε εδώ την πραγματική ιστορία, αξίζει..

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

The Morning Benders - Big Echo


Indie Pop, LP (Κυκλοφορεί από τις 9 Μαρτίου)

Το ''Big Echo'' σιγά σιγά, και ιδίως τώρα που αρχίζει να καλοκαιριάζει, θα κερδίσει μια θέση στο καθημερινό μου playlist. Απαλή, αιθέρια indie pop, που ταιριάζει απόλυτα σε χαλαρά απογεύματα του καλοκαιριού, αράζοντας σε ξαπλώστρα στην παραλία και βλέποντας τον ήλιο να δύει...Αυτός ο vintage ήχος σε συνδυασμό με τα γλυκά φωνητικά του Chris Chu (λένε ότι η φωνή του μοιάζει με αυτήν του Mike Love των Beach Boys), μου δημιούργησαν την εικόνα που μόλις περιέγραψα..

O εν λόγω δίσκος είναι ο δεύτερος των Καλιφορνέζων The Morning Benders, και ακολούθησε μετά το πολύ καλό ντεμπούτο τους, το 2008, με το ''Talking Τhrough Tin Cans''. Έχουνε κάνει support στους Grizzly Bear, The Kooks και Death Cab for Cutie. Επιπλέον, έχουνε συνεργαστεί με τους MGMT, Yeasayer και Yo La Tengo.

Ακούστε τα υπέροχα ''Excuses'', ''Pleasure Sighs'' και ''Stitches''..

Τρίτη 6 Απριλίου 2010

Defendor (Ήρωας Κατά...Φαντασίαν)

 

Κωμωδία/Δράμα, Καναδάς/Η.Π.Α. 2009 (Κυκλοφορεί σε dvd από τις 14 Απριλίου)

Υπόθεση: Ένας όχι και τόσο συνηθισμένος μεσήλικας άντρας (Woody Harrelson), με σύμμαχο την αστείρευτη φαντασία και την έμφυτη τρέλα του, νομίζει ότι διαθέτει υπερφυσικές δυνάμεις ώστε να καταπολεμήσει το κοινό έγκλημα και την μαφία...

Χαμηλών τόνων, ανεξάρτητη dramedy από τον Καναδό Peter Stebbings, που με ένα χαμηλό budget (2-4 εκ.$) μας παρουσιάζει μια τίμια ταινία. To ''Defendor'' σαφέστατα αποτελεί μια διαφορετική, εναλλακτική superhero ταινία σε σχέση με άλλες. Όπως και ο ίδιος ο πρωταγωνιστής Woody Harrelson εύστοχα δηλώνει: ''O σούπερ-ήρωας Defendor είναι περισσότερο ένας Δον Κιχώτης, παρά ένας Superman''...

Kαι τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά του μασκοφόρου Defendor είναι ο αυθορμητισμός, ο ερασιτεχνισμός και ο ενθουσιασμός του να τα βάλει με ολόκληρο το underground σύστημα της πόλης του. Πάνω από όλα όμως μέσω της ταινίας προβάλλεται η διαφορετικότητα, η μπερδεμένη προσωπικότητα σε συνδυασμό με άσχημες εμπειρίες από την παιδική ηλικία. Έτσι ο πρωταγωνιστής παρουσιάζει ένα είδος ψυχασθένειας και ανωριμότητας, που τον κάνει πολύ συμπαθή στον θεατή, αλλά ταυτόχρονα προκαλεί και το γέλιο. 

Ο Woody Harrelson, μετά το επιτυχημένο και απολαυστικότατο ''Zombieland'' είναι σε άλλη μια ταινία πειστικός και ευχάριστος και κρατάει έτσι αποτελεσματικά το μεγαλύτερο βάρος της ταινίας. Επιπλέον, πολύ καλή, ως την ιερόδουλη φίλη του Defendor, είναι η ανερχόμενη ηθοποιός Κat Dennings (''Nick and Norah's Infinite Playlist'').

Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

LoneLady - Nerve Up


Post Punk, LP (Κυκλοφορεί από τέλη Φεβρουαρίου)

Το μουσικό ύφος της LoneLady μπορεί να είναι γνωστό και οικείο, και καθόλου πρωτότυπο. Αν όμως γουστάρεις την νέα Post Punk γενιά, δεν υπάρχει κανένας λόγος να προσπεράσεις το ντεμπούτο της ονόματι ''Nerve Up''.

Και η Julie Cambell από το Manchester, το οποίο έχει σπουδαία ιστορία στο μουσικό είδος, ακούγεται ''παλιακή'' , αλλά ταυτόχρονα φρέσκια, up, αλλά και παράλληλα σκοτεινή. Ηλεκτρονική μουσική, σκοτεινά beats και δυνατές κιθάρες είναι τα βασικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον ήχο τoυ άλμπουμ.

Από τις λίγες φωτογραφίες της που εντόπισα και είδα είναι αρκετά περίεργη εμφανισιακά, και φέρνει κάπως της LaRoux. Μουσικά τουλάχιστον ψηφίζω LoneLady...

Ξεχωρίζω το ομώνυμο κομμάτι ''Nerve Up'' και το υπέροχο ''Marble''..