Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Big Fan


Δράμα/Κωμωδία, Η.Π.Α. 2009 (Ημερομηνία κυκλοφορίας άγνωστη)

Υπόθεση: O Paul (Patton Oswalt) είναι ένας σκληροπυρηνικός, ορκισμένος οπάδος των New York Giants. Πώς θα αντιδράσει όμως όταν εξαιτίας μιας παρεξήγησης σε νυχτερινό κέντρο θα φάει το ξύλο της ζωής του από τον αγαπημένο του παίχτη?

Και ακριβώς σε αυτό το σημείο φαίνεται ο τρελός οπαδός. Όχι αυτός που μόνο παρακολουθεί την ομάδα του, χαίρεται για τις νίκες και στενοχωριέται για τις ήττες της. Όχι αυτός ο οπαδός που πηγαίνει στο γήπεδο να την δει να παίζει και μαλώνει/συζητά με φίλους και γνωστούς για την πορεία της. Ο Robert D. Siegel, σεναριογράφος του ''The Wrestler''(2008), αναλύει την ψυχοσύνθεση ενός διαφορετικού τύπου οπαδού. Ο Paul στην ουσία δεν έχει προσωπική ζωή, αλλά η καθημερινότητά του, οι ελπίδες, οι φόβοι και τα όνειρα στη ζωή του είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τους λατρεμένους του Giants. Ξενυχτάει, κλαίει και ευχαριστιέται με την ομάδα και τον αγαπημένο του παίχτη, τον προσωπικό του ''θεό'', δεν υπάρχει τίποτα άλλο για αυτόν που να έχει νόημα στην ζωή του.
Και τότε, λόγω ενός ατυχές περιστατικού, ο Paul βρίσκεται σε τρομερό δίλημμα. Να ακούσει την οικογένειά του και την αστυνομία και να αποζημιωθεί για τα σωματικά και ψυχικά τραύματα που του προκάλεσε το ίνδαλμά του, ή να αγνοήσει το προσωπικό του όφελος για χάρη του παιχταρά και της ομάδος? Εδώ που τα λέμε, δύσκολο να πει κανείς αν υπάρχει προσωπικό όφελος ή αν αυτό μεταφράζεται σε κάτι διαφορετικό για τρελαμενούς οπαδούς σαν τον Paul.

Mπορεί η υπόθεση του ''Big Fan'' να διαδραμίζεται στις Η.Π.Α., αλλά αναμφίβολα ο αθλητισμός και παράλληλα ο φανατισμός είναι παγκόσμια φαινόμενα, με ομοιότητες σε κάθε γωνιά της γης. Κολλημένοι οπαδοί υπάρχουνε παντού, και εδώ στην Ελλαδίτσα μας, έτσι μόνο για την υπόθεση και τα μηνύματα που εύστοχα διαπερνά η ταινία αξίζει να παρακολουθηθεί. Με μικρό budget και λίγα μέσα στη διάθεσή του, ο Siegel, με αμεσότητα, χιούμορ και απλό σενάριο, μας χαρίζει μια πολύ καλή ταινία. Ιδιαίτερα πειστική και ρεαλιστική η ερμηνεία του πρωταγωνιστή, που επί της οθόνης αποκρυπτογραφεί αποτελεσματικά τις σκέψεις, τις ανθρώπινες σχέσεις και τα συναισθήματα ενός ακραία παθιασμένου φαν..

7.0/10

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το συζητήσαμε ξανά αλλά θέλω και εδώ να μιλήσω για το αξιόλογο της ταινίας αυτής, τόσο γιατί την βλέπω να περνάει εντελώς στα ψιλά αλλά και επειδή συμφωνώ σε όλα με το ωραίο κειμενό σου.
Αν κάτι μπορεί να μείνει από τα blogs σήμερα πέρα από το διάλογο και την ανταλλαγή απόψεων είναι και η προβολή κάποιων αξιόλογων ταινιών (στην προκειμένη) που χάνονται στην αφάνεια.
Έχει γίνει και παλαιότερα με Man from Earth, Primer και άλλες ταινίες που διαφημίστηκαν και κυκλοφόρησαν σχεδόν αποκελιστικά μέσω διαδικτύου.
Τι να πω, μακάρι να τη δούμε σε αίθουσα στην Ελλάδα αλλά το βλέπω χλωμό.

The Escapist είπε...

Συμφωνώ μαζί σου σε όλα zamuc..όντως ταινίες σαν και αυτή που δεν έχουν καλή προβολή αλλά πραγματικά αξίζουν να παρακολουθηθούν, γιατί έχουν κάτι να πουν πρέπει έστω να προωθούνται από εμάς τους bloggers..

Δημοσίευση σχολίου